de is het geval met de Arabieren
waaraan de Compagnieen van zeetransporten op den tocht door de
Roode Zee den dienst als stoker toevertrouwen. Deze goede menschen
vergenoegen zich met zich slechts te laten koken, waar de Europeanen
in eenige oogenblikken zouden braden. Ook dit was een goede keus.
De ordonnans van kolonel Munro was een Hindoe van vijf en dertig
jaar, van het ras der Gourgkhas, Goumi genaamd. Hij behoorde tot het
regiment, dat als een bewijs van goede discipline, het gebruik der
nieuwe munitie aannam, die aanleiding gaf of althans het voorwendsel
was van de omwenteling der Sipayers. Klein, vlug, welgemaakt,
van beproefde getrouwheid, droeg hij nog de zwarte uniform van de
"riflebrigade", waaraan hij gehecht was als aan zijn eigen huid.
Sergeant Mac Neil en Goumi waren met ziel en lichaam gehecht aan
kolonel Munro.
Na in al de oorlogen van Indie aan zijne zijde gestreden te hebben,
na hem te hebben bijgestaan in zijne vruchtelooze pogingen om Nana
Sahib weder te vinden, hadden zij hem in zijne afzondering gevolgd
en zouden hem nimmermeer verlaten.
Was Goumi de ordonnans van den kolonel, Fox,--een echte Engelschman,
zeer vroolijk, zeer spraakzaam,--was de oppasser van kapitein Hod,
en niet minder hartstochtelijk jager dan hij. De goede jongen had
zijn betrekking voor geen andere, welke ook, willen verruilen. Zijn
slimheid maakte hem den naam dien hij droeg waardig. Fox! Vos! maar
een vos, die zeven en dertig tijgers gedood had,--drie minder dan
zijn kapitein. Hij dacht het er trouwens niet bij te laten.
Om van het geheele personeel der expeditie een woord te zeggen, mogen
we onzen kok niet onvermeld laten, die tusschen de twee provisiekamers,
in het voorste gedeelte van het tweede huis, het bevel voerde. Hij
was een neger van Franschen oorsprong en had reeds onder alle
breedten gebraden en gestoofd. "Monsieur Parazard" verbeeldde zich
geen alledaagsch bedrijf, maar een ambt van het grootste gewicht uit
te oefenen. Met de deftigheid van een paus stapte hij van het eene
fornuis naar het andere en bestrooide met de nauwkeurigheid van een
scheikundige, zijne spijzen met peper, zout en de andere specerijen,
die den smaak zijner geleerde preparaten moesten verhoogen. Maar,
"monsieur Parazard" was bekwaam en zindelijk en daarom vergaf men
hem gaarne deze keukenijdelheid.
Dus bestond de expeditie, die de IJzeren Reus met zijn uit twee
rollende huizen bestaanden trein naar het noorden van het schiereila
|