The Project Gutenberg EBook of Extaze, by Louis Couperus

This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with
almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or
re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included
with this eBook or online at www.gutenberg.net

Title: Extaze
Een Boek van Geluk

Author: Louis Couperus

Release Date: April 12, 2004 [EBook #12003]

Language: Dutch

Character set encoding: ISO Latin-1

*** START OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK EXTAZE ***

Produced by Anne Dreze and Marc D'Hooghe

EXTAZE

EEN BOEK VAN GELUK

Door

LOUIS COUPERUS

_Aan het Geluk en het Leed te Zamen_.

HILVERSUM, L. C.
Jan.'92

HOOFDSTUK I.

I.

Dolf van Attema was op zijne wandeling na den eten aangegaan bij de
zuster zijner vrouw, Cecile van Even, op den Scheveningschen weg, en
hij wachtte in den kleinen voor-salon, wandelend tusschen de rozenhouten
meubeltjes en de vieux roze moire cauzeuses met de drie, vier groote
passen, waarmee hij de nauwte van het vertrekje telkens en telkens
scheen over te meten. Achter de chaise-longue brandde op een onyxen
zuil eene lamp van onyx, onder hare kanten kap zacht gloeiend als eene
groote, zeshoekige lichtbloem.

Mevrouw was nog bij de jongens, die juist naar bed gingen, had de meid
tot Van Attema gezegd en het speet hem zijn petekind, den kleinen Dolf,
dien avond niet meer te zullen zien; hij had reeds even naar boven
willen loopen om met Dolf in zijn bedje te stoeien, maar ook had hij
zich aanstonds Cecile's verzoek herinnerd, dit toch nooit meer te doen;
de jongen bleef uren wakker liggen na zoo een gedartel met oom. En
hij wachtte dus nu, met een glimlach om die gehoorzaamheid, zijne
schoonzuster af, steeds metende den kleinen salon met zijn pas van
een stevig, kort man, ineengedrongen en breed, niet jong meer en wat
ivoorachtig kalend onder zijn kort, donkerblond haar, zijne oogen
klein-vriendelijk en prettig blauw-grijs, zijn mond beslist flink,--al
glimlachte hij ook--in het rossige gekroes van zijn korten Germaan-baard.

Een houtblok brandde met een paar kronkeltongen in het baardje van
nickel en verguld, als een vuurtje van stille intimiteit, als eene
vlam van discretie, in die schemeratmosfeer van, met kant gedekt,
lampeschijnsel en intimiteit, discretie verspreidden ook door geheel
het nauwe vertrekje iets als een aroom van viooltjes, een