ver aan een hoofdman der
stedelijke policie, en laat zich als gevangene medevoeren.

Eenige uren later was Byerley overleden. Daar hij gevallen was
in den strijd tegen een indringer, werd Byerley als de held van
Nieuw-Orleans gevierd: een lange sleep van rijtuigen volgde zijn lijk
naar het graf. De gouverneur Mac-Enery was een der slippedragers,
en meer dan tweeduizend burgers gingen in optocht achter den
lijkwagen. Echter lijdt Warmoth's reputatie er in het minste niet
onder, dat hij een manslag heeft begaan. Zijn gevangenis is een salon;
de aanzienlijkste personen laten zich inschrijven op het daarvoor
bestemde register. Mac-Enery bezoekt hem in den kerker. Ogden en
Penn zijn niet minder beleefd, en de president Wiltz brengt hem een
officieel bezoek. Op een enkelen dag ontvangt hij niet minder dan
vijfhonderd burgers. Nooit is Warmoth zoo populair geweest. Niemand
rekent hem de schuld van het vergoten bloed toe; en toen de zaak voor
den rechter werd gebracht, volgde onmiddellijk vrijspraak.

"Ik dacht dat Byerley ten volle gewapend was, zegt Warmoth, om het
gebruik van zijn mes te rechtvaardigen; en ik trof hem niet dan
in zelfverdediging. Hij overviel mij bij verrassing, en sloeg mij
tweemaal eer ik hem zag. Zijn rotting was een degenstok: een wapen,
zoo gevaarlijk als een degen en vrij wat erger dan een mes."

Deze moord op de openbare straat heeft den toestand nog meer
gespannen en verward gemaakt; want, hoe men ook moge denken over
straatgevechten, toch zal geen verstandig man de hoogste waardigheid
in den staat gaarne willen toevertrouwen aan iemand, wiens handen met
bloed bevlekt zijn. In schier elk ander land zou een man, die zulk
eene daad had bedreven, nimmer meer in het openbare leven kunnen
optreden; en voor het oogenblik is Warmoth, zelfs in Louisiana,
dan ook onmogelijk geworden. Maar hoe lang zal dit interdict duren?

XXI.

Carpet-baggers.--De rotonde.

De partikuliere secretaris van William P. Kellogg brengt in ons hotel
de boodschap, dat indien ik wenschen mocht een bezoek te brengen aan
de wetgevende en aan de uitvoerende macht, de voorzitter Hahn en de
gouverneur Kellogg mij met zeer veel genoegen op het Kapitool zullen
ontvangen. In gezelschap van onzen consul, begeef ik mij dus op weg
langs de Koningsstraat, daar de ingang in de straat Saint-Louis nog
steeds gesloten is.

Na eenige woordenwisseling met zwarte soldaten en policie-agenten,
wordt ons de deur geopend. Onwillekeurig treden wi