ik zijne meening
uit te spreken, en die meening is niet gunstig voor den President. De
Vice-President der Unie, Wilson, komt openlijk in verzet, en sommige
invloedrijke dagbladen dringen er op aan, dat Grant het Witte-Huis
zal verlaten en het gezag in handen van Wilson overdragen. Nog meer:
Hamilton Fish verklaart, dat als de President Sheridan ondersteunt en
de handelingen van Durell en Packard goedkeurt, hij zijne betrekking
als staatssecretaris zal nederleggen. Dit werkt. Fish toch is
niet slechts de bekwaamste man in Grant's kabinet, maar ook een
der bekwaamste mannen van geheel Amerika. Bristow, secretaris van
financien, schaart zich aan de zijde van Fish. Zonder deze leden,
kan het kabinet van den President geen week stand houden; en zal de
val van het kabinet niet wellicht de voorbode zijn van nog erger val?

De gouverneurs der machtigste staten voeren ook eene alles behalve
geruststellende taal. "Een staat is verdwenen, zegt gouverneur Allen
tot het volk van Ohio; een der souvereine staten van de Unie bestaat
sedert gisteravond niet meer." Een souvereine staat! Waarom heeft
de partij van Grant dan eigenlijk den oorlog gemaakt, indien niet om
dit begrip van souvereiniteit der staten voor goed uit te roeien? En
hier komt een gouverneur van een der groote staten, in een der rijke
en dicht bevolkte steden van het Noorden, spreken van Louisiana als
van een "souverein" lid der Unie! Tilden, gouverneur van New-York,
voert nog dreigender taal. "Voor handelingen als deze, hebben onze
engelsche voorvaderen Karel I op het schavot gebracht, en Jacobus II
van den troon verdreven."

Blijkbaar is de politiek van den sabel aan een keerpunt gekomen:
deze avond zal moeten uitmaken of zij een stap vooruit zal doen,
dan wel vele stappen terugtreden. De uitkomst schijnt aan een zijden
draad te hangen! Terwijl de President het voor en tegen overweegt,
kan een enkel pistoolschot, door een dwaas afgevuurd, den burgeroorlog
doen ontbranden. Sheridan is op alles voorbereid; en de verwoester
der vallei van Shenandoah zou ongetwijfeld, zonder eenige aarzeling
ook Nieuw-Orleans aan moord en verderf prijs geven. Heeft er eenmaal
bloed gevloeid, dan zal de President de partij zijner officieren
kiezen; maar wie kan zeggen, welke staten zich dan aan de zijde van het
gouvernement zullen scharen? Sedert de jongste verkiezingen is de staat
van zaken veranderd. Eene beweging ten gunste der blanken is begonnen;
het zwaartepunt der politiek is verp