FREE BOOKS

Author's List




PREV.   NEXT  
|<   273   274   275   276   277   278   279   280   281   282   283   284   285   286   287   288   289   290   291   292   293   294   295   296   297  
298   299   300   301   302   303   304   305   306   307   308   309   310   311   312   >>  
juist de moeilijkheid voor meneer Maandag. Er was zoo schrikkelijk veel konkerentie. Sommige heeren werkten samen, d'en eene nam dit en d'en andere dat, zoo waren ze zeker van alle berichten. En meneer Maandag was altijd alleen.... Maar nou kreeg-d-ie misschien 'en eigen krant. Ja, 'en eigen krant voor hum! Dat was het juist, waar-ie Oom over kwam spreken: Oom zou ook mee aan die krant zijn.... Als ze maar het geld konden vinden! Ze hadden al wat, maar nog niet genoeg. Daarom was Oom aan het prakkezeeren, om Grootvader te vragen, of die wat wou geven.... Als men, in de door mij gecursiveerde zinnen, Tante over haar man hoort, spreken en, even daarna, Maandag zijn meening hoort zeggen, dan denkt de oppervlakkige beoordeelaar: die oom Niekerk heeft niet veel geweten, maar die Maandag is nog de ergste van de twee! Want men heeft al zoo'n vermoeden dat die heele krant-oprichting wel mislukken zal en Oom aarzelt nu ten minste nog voor hij zijn vader om geld vraagt, maar die Maandag!... Intusschen is precies het tegenovergestelde het geval. Maandag is een nobel en een niet onbegaafd mensch, die vertrouwen in zich-zelf heeft en _volkomen te goeder trouw_ om het geld vraagt, in het ernstig geloof, dat er althans een _zeer goede kans_ van slagen bestaat; Oom echter weet diep in zich heel zeker, dat ook dit wel weer een mislukking zal zijn, maar vraagt toch, d.w.z., gaat _oplichten_, en hij aarzelt niet omdat hij de daad slecht vindt--daar is hij al lang over heen--maar omdat hij er bij zijn strengen vader, dien hij al zoo dikwijls geld uit den zak heeft geklopt, niet mee durft aan te komen! Maandag, in zijn opnieuw ontwaakte energie, zijn zelfvertrouwen en zijn optimistisch idealisme, begrijpt dat alles natuurlijk niet en is verwonderd!.... [p.325] --Groo'va, _riep Geertje met verborgen angst. Ze kreeg een gevoel, of d'er iemand Groo'va te lijf wou. Die goeie Groo'va, hij had zoo weinig, en dat zou hem worden afgetroggeld!_ --'t Is maar verschieten, zei Tante snibbig. --Hoe verschieten? --Nou, z'en geld blaift z'en geld, en ieder jaar kraigt ie z'en rente. Ze denke zellefs van 'en hooge rente, meer as je Groo'va van z'en geld maak! Maandag is d'er zeker van, dat 'et 'en goeie zaak zal weze. --Wat heeft-ie dan Groo'va d'r in te hale! snuggerde Geertje vol bezorgdheid. --Da's te zegge! Et kan misgaan, 't Is
PREV.   NEXT  
|<   273   274   275   276   277   278   279   280   281   282   283   284   285   286   287   288   289   290   291   292   293   294   295   296   297  
298   299   300   301   302   303   304   305   306   307   308   309   310   311   312   >>  



Top keywords:

Maandag

 

vraagt

 
Geertje
 

verschieten

 

aarzelt

 
meneer
 
spreken
 
zelfvertrouwen
 

energie

 

natuurlijk


idealisme
 

begrijpt

 

optimistisch

 
verborgen
 
konkerentie
 
Sommige
 
verwonderd
 

slecht

 

oplichten

 
heeren

strengen

 

geklopt

 

gevoel

 

opnieuw

 

dikwijls

 
ontwaakte
 

schrikkelijk

 

snuggerde

 

misgaan

 

bezorgdheid


zellefs

 

worden

 
afgetroggeld
 

weinig

 

werkten

 

moeilijkheid

 

kraigt

 
blaift
 

snibbig

 

iemand


meening

 

zeggen

 

altijd

 

daarna

 

alleen

 
oppervlakkige
 
beoordeelaar
 

ergste

 

berichten

 

geweten