heb! 'k Schrok me n'en aap. Wist ik waar voor 't was!" In me schrik
he'k et bove verteld.... (Haar in de oogen ziend:)--_Ja, da' was
stom. Ik weet et wel_. Maar me bediende had toch niet gezwegen. En
dan ... 'k dacht niet an ie's mit jou. 't Kon wat weze bij me
vrouws moeder, in de herberg, of mit een van me personeel.... Dat
dacht ik eig'luk ... dat t'er een wat gekle'st had.... Mit volk in
je dienst, sta je daaraan bloot.... Affijn, wist ik veel! Ik ben
gegaan.... Jawel, of ik Geertje Hendriks kende.

--_Wist ie me naam_?

--De vent wist alles!... _Ja, dat dank je nou aan j' Oom! Van je
femielje mo' je 't hebbe_.... Wat kon ik d'ar nou op zegge!... 'K
DOCH DADELEK AN DE MOGELEKHEID D A'K JE NOG US ZOU KUNNE TROUWE.
M'AR DE WET VERBIEDT 'EN HUWELIJK TUSSE MENSCHE DIE E ... OVERSPEL
HEBBE GEPLEEGD. BEKENDE-N-IK, NOU, 'T WAS VOOR EEUWIG NIE'
MOOG'LEK. OFFISJEELE BEKENTENIS!... 'k Heb alles geloochend, wat
j' Oom gezeid had....

--En?....

--[p.347] En niks. Toe kon ik gaan.

Er was even een stilte die zwaar lag. 't Warde, duizelde in
Geertje's brein. Heins voelde dat hij ijlings moest voortgaan:

--M'ar nou begrijp je wel, da'we voorloopig niks motte beginne.
_Kan 'k je mit ie's helpe ... mit geld of zoo ...graag netuurlek._
DA' WEET JE WEL. MAAR WE MOTTE UIT MEKAARS BUURT BLIJVE. JUIST
VOOR LATER. OM NIKS TE BEDERVE. Want je begrijp, ze loere nou op
me.

Geertje wist niet meer wat ze had begrepen.

De eerste door mij gecursiveerde woorden: van _Heins_ z'n standpunt was
dat juist een slimme zet. _Geertje_ heeft voor hem afgedaan. En het
beste wat hij nu doen kon, was bij z'n vrouw en schoonmoeder zoete
broodjes te bakken, door ze "openhartig" alles te vertellen, enz. enz.
Maar _Geertje_ moet hij 't doen voorkomen, alsof hij aan _haar_ zijde en
_tegenover_ zijn vrouw staat. Vandaar dat hij zegt 't 'n stommiteit van
zich-zelf te vinden.--In de door mij gecursiveerde woorden van Geertje,
ziet ge 't arme schepsel in haar volle naiveteit en schaamtevolle
bedeesdheid: hoe vreeselijk, dat die commissaris haar naam weet!! En de
ander grijpt nu onmiddellijk--in het daarop volgende kursieve--slim de
gelegenheid aan, om op Geertjes oom de schuld van hun elkaar niet kunnen
zien te schuiven en tusschen dien en haar te stoken. Maar pas daarna in
de door mij gespatieerd [hier in hoofdletters, M.D.]