doktoro havis striitan
vizagxon, kiel citrona pomo, kaj sur tiu cxi en kelkaj lokoj
kavetojn, kie kvazaux la birdoj estis bekintaj, kaj poste
malgrandan harligeton, kiu prezentis la tenilon.
Kiam en la pordo de l' gxardeno aperis la sana figuro de bela
junulo en kostumo de vojagxo kaj akompanata de homo, kiu portis
lian pakajxon, per rapidaj pasxoj kaj kun vizagxo plena je gajeco
kaj espero tute konvene al la bela mateno, la tri viroj iris al
li renkonte, kiel la fratoj de la tri Parkoj, aux kiel la tre
efekte maskitaj Gracioj, aux kiel la grizaj profetoj sur la
dezertajxo, kaj cxiuj tri lin salutis.
"Ankoraux multajn felicxajn tagojn Alf", diris la doktoro.
"Tiu cxi felicxa tago revenadu cent fojojn, sinjoro Heathfield",
diris sinjoro Snitchey kun profunda saluto.
"Gxi multajn fojojn revenadu!" ripetis Craggs per profunda
saluto.
"Kia pafaro!" ekkriis Alfred kaj haltis, "kaj unu -- du -- tri --
sole sciigistoj de nenio bona sur la granda maro de l' vivo. Mi
gxojas, ke Vi ne estas la unuaj, kiujn mi vidas hodiaux matene:
mi prenus gxin por malbona antauxsigno. Sed Grace estis la unua
-- mia kara, bona Grace -- tial mi eltenos kontraux Vi cxiuj!"
"Permesu, sinjoro, mi estis la unua", diris Clemency Newcome. "Vi
scias, sxi promenadis tie cxi en la gxardeno de la komenco de l'
mateno. Mi estis interne en la domo."
"Estas vere! Clemency estis la unua", diris Alfred. "Tiel mi
kontrauxmetos al Vi Clemency'on."
"Ha, ha, ha! -- por ni kaj Craggs", diris Snitchey. "Kia
kontrauxmeto!"
"Sxi eble ne estas tiel malbona, kiel gxi elrigardas", diris
Alfred kaj skuis al la doktoro kore la manon, poste ankaux al
Snitchey kaj Craggs, kaj rigardis cxirkauxen. "Kie estas la --
mia Dio!"
Kun rapida movo, kiu por momento metis Jonathan'on Snitchey kaj
Thomas'on Craggs en pli proksiman kuntusxigxon, ol kiel ili
decidis en sia negoca kontrakto, li jxetis sin tien, kie staris
la ambaux fratinoj, kaj -- sed mi ja ne bezonas rakonti, kiel li
salutis antauxe Marion'on kaj poste Grace'on, kaj mi faras nur la
rimarkon, ke sinjoro Craggs eble trovis, ke li faras gxin al si
tro facila.
Eble por deturni la atenton, doktoro Jeddler rapidis aliri al la
tablo de matenmangxo, kaj cxiuj sidigxis al la mangxado. Grace
prenis la rolon de prezidanto, sed sxi sciis sin tiel loki, ke
sxi apartigis sian fratinon kaj Alfred'on de la resto de la
societo. Snitchey kaj Craggs sidis unu kontraux la dua, havante
inter si la bluan paperujon
|