raux greneto da seriozajxo".

"Hodiaux!" ekkriis la doktoro. "Auxskultu, auxskultu! ha, ha, ha!
Hodiaux pli ol en cxiuj tagoj en la malsagxa jaro. Hodiaux, kiam
tie cxi havis lokon la granda batalo? Sur tiu cxi loko, kie ni
nun sidas, kie mi hodiaux matene vidis danci miajn knabinojn, kie
la fruktoj por nia matenmangxo jxus estas desxiritaj de tiuj cxi
arboj, kiuj havas siajn radikojn ne en tero, sed en homoj, tie
cxi tiom multaj trovis la morton, ke ankoraux en mia juneco, post
multaj generacioj, tie cxi estis elfosita tuta mortintaro da
ostajxoj kaj da pecoj de fenditaj kranioj. Kaj tamen ecx cent
homoj en tiu batalo ne sciis, por kio kaj kial ili batalis; ecx
cent el tiuj, kiuj triumfis la venkon, ne sciis, kial ili tion
cxi faris! Ecx kvindek homoj ne farigxis pli felicxaj per la
gajno kaj perdo. Ecx ses homoj ne havas hodiaux konsentan opinion
pri la kauxzo kaj rezultato: per unu vorto, neniu, ekster la
plorantaj pro la mortigitaj, sciis iam ion difinitan pri tio cxi.
Seriozajxo!" diris la doktoro ridante. "Tia mondo!"

"Sed al mi cxio tio cxi sxajnas tre serioza", diris Alfred.

"Serioza!" ekkriis la doktoro. "Se Vi tiajn aferojn akceptas kiel
seriozaj, Vi devas frenezigxi, aux iri sur altan monton kaj
farigxi ermito."

"Kaj al tio cxi estas jam tiel longe de tiu tempo", diris Alfred.

"Longe!" rediris la doktoro. "Cxu Vi scias, kion la mondo faradis
de tiu tempo gxis hodiaux? Mi gxin ne scias!"

"Gxi iom procesadis", rimarkis sinjoro Snitchey kaj miksis sian
teon.

"Kvankam oni gxin faradis al la homoj cxiam tro facila", diris
lia kompaniano.

"Kaj Vi permesos al mi diri, doktoro", dauxrigis sinjoro
Snitchey, "kvankam mi jam mil fojojn esprimis mian opinion, ke en
la mondo, se gxi procesas, kaj entute en la sistemo de gxia
jugxofarado mi vidas ion efektive seriozan, ion realan, ion, kio
havas sian intencon kaj sian celon --"

Clemency Newcome pusxigxis nun je la tablo, ke cxiuj teleroj kaj
tasoj ekkrakis.

"Nu, kio estas?" ekkriis la doktoro.

"La malbenita paperujo," diris Clemency, "kiu cxiam venas inter
la piedoj!"

"Kio havas sian intencon kaj sian celon, mi diris," komencis
denove Snitchey, "kio postulas de ni estimon. La vivo estas
farso, Vi diras, doktoro Jeddler? la vivo kun la jugxofarado?"

La doktoro ridis kaj rigardis Alfred'on.

"Ni supozu, ke la milito estas malsagxajxo", diris Snitchey. "En
tio cxi ni konsentas. Ekzemple tie cxi ni vidas cxarmegan lokon
--" li montris per la fo