la tero ekflamis en la lumo! La arbaro,
antauxe malluma, nigra maso, montris sian multkoloran veston de
flavajxo, verdajxo, brunajxo kaj rugxajxo kaj la diversajn
figurojn de siaj arboj, sur kies folioj pluvaj gutoj tremis kaj
fajrerante defaladis. La suna kampo elrigardis, kvazaux gxi
antaux minuto estis ankoraux blinda kaj nun ricevis okulojn, per
kiuj gxi rigardis supren al la brilanta cxielo. Kampoj de greno,
bariloj, dometoj, la dense kolektitaj tegmentoj, la pregxejo, la
rivereto, la muelejo, cxio ridetante elrigardis el la nebula
griza mallumo. Birdoj agrable kantis, floroj levis siajn
mallevitajn kapojn, fresxaj odoroj eliris el la fresxigita tero;
la bluaj strioj supre farigxis pli grandaj kaj pli largxaj; la
malrektaj radioj de la suno jam trafis per mortiga sago la
malrektan muron da nuboj, kiuj malrapidis ankoraux kun sia
forflugo, kaj cxielarko, enhavanta en si cxiujn kolorojn, kiuj
ornamis la teron kaj la cxielon, triumfe eletendis sin sur la
tuta horizonto.
En tia vespera horo malgranda drinkejo apud la vojo, bele kasxita
post granda ulmo kun cxarma ripoza benko cxirkaux la dika trunko,
montris sian afablan vizagxon al la vojagxanto kaj logis lin per
diversaj mutaj, sed signifoplenaj certigoj de amika akcepto. La
rugxeta elpendajxo elrigardis kun siaj oraj, en la suno brilantaj
literoj el la malluma foliaro de la arbo, kiel amika vizagxo, kaj
promesis bonan regalon. La trinkujo, plena je pura akvo, kaj
malsupre sur la tero apartaj trunketoj de bonodora fojno igis
cxiun cxevalon, kiu preteriris, akrigi la orelojn. La rugxaj
kurtenoj en la cxambroj de la partero kaj la negxe blankaj
flankkurtenoj en la malgranda dormocxambro supre kun cxiu bloveto
de la vento logis: envenu! Sur la brile verdaj kovriloj de la
fenestroj oni povis legi en oraj literoj pri biero kaj elo [**]
kaj bonaj vinoj kaj bonaj litoj, kaj apude estis tusxanta
pentrajxo de bruna sxauxma biera krucxo. Sur la kornicoj de la
fenestroj staris floroj en helrugxaj potoj, kiuj tre gaje falis
en la okulojn sur la blanka fronto de la domo; kaj en la malluma
pordega trairo oni vidis ankoraux apartajn striojn da lumo, kiuj
ludis cxirkaux la brilantaj boteloj kaj krucxoj.
[**] Speco de biero.
En la pordo nun aperis modelo de mastro; cxar, estante kvankam
malgranda, li tamen estis ronda kaj largxa kaj staris la manoj en
la posxoj kaj la piedoj suficxe disstarigitaj, por esprimi fidon
je sia kelo kaj senzorgan konfidon je la rimedoj de la drin
|