e Alfred. Ke
li farigxu mia frato kaj via edzo, se mia agado povus alporti
tiun cxi felicxan rezultaton, sed ke mi neniam (Grace, mi amis
lin tiam profunde) estu lia edzino!"
"Ho, Marion! Ho, Marion!" murmuretis Grace.
"Mi provis sxajnigi min indiferenta por li --" sxi alpremis la
vizagxon de sia fratino al sia vango -- "sed tio cxi estis tro
malfacila, kaj vi cxiam estis lia fervora protegantino. Mi provis
komuniki al vi mian decidon, sed vi neniam volis min auxskulti,
neniam kompreni. La tempo de lia reveno alproksimigxadis. Mi
sentis, ke mi devas agi, antaux ol tiu cxi cxiutaga kuneestado
renovigxos. Mi sentis, ke granda doloro en tiu momento sxparus al
ni cxiuj longajn suferojn. Mi sciis, ke se mi forkuros antaux li,
fine devas veni tio, kio nun venis kaj kio nin ambaux faris tiel
felicxaj, Grace! Mi skribis al la onklino Martha kaj petis sxin,
ke sxi min akceptu en sia domo; mi tiam ne diris al sxi la tutan
veron, sed sxi plenumis volonte mian peton. Dum mia decido
batalis ankoraux kun mi mem, kun mia amo al Vi kaj al la patra
domo, sinjoro Warden per okazo de malfelicxo farigxis por kelka
tempo nia domano."
"Mi tion cxi en la lasta tempo iafoje timis!" ekkriis sxia
fratino kaj farigxis morte pala. "Vi lin neniam amis kaj
edzinigxis el oferemo!"
"Li tiam intencis," diris Marion altirante sian fratinon pli
proksime al si, "sekrete forkuri en la eksterlandon. Li skribis
al mi, klarigis al mi siajn cirkonstancojn kaj esperojn kaj
proponis al mi sian manon. Li diris al mi, ke li rimarkis, ke mi
ne gxoje atendas la revenon de Alfred. Mi pensas, ke li opiniis,
ke mia koro ne partoprenas en tiu cxi ligo, aux ke mi lin antauxe
amis, sed nun lin plu ne amas; aux ke mi penas kasxi
indiferentecon, dum mi sxajnigas min indiferenta -- per unu
vorto, mi gxin ne scias. Sed mi volis, ke Alfred kalkulu min tute
perdita por li. Cxu vi min komprenas, amata fratino?"
Sxia fratino atente rigardis al sxi en la vizagxon. Sxajnis, ke
sxi sin trovas en necerteco.
"Mi kunevenis kun sinjoro Warden kaj konfidis min al lia honoro;
mi diris al li mian sekreton en la vespero antaux lia kaj mia
forkuro. Li fidele gxin konservis. Cxu vi min komprenas, mia
amata?"
Grace konfuzite rigardis cxirkauxen. Sxajnis, ke sxi apenaux
auxdas.
"Amata fratino!" diris Marion, "kolektu viajn pensojn por unu
momento: auxskultu min. Ne rigardu min tiel strange. Estas
landoj, kie tiuj, kiuj volas forpremi ribelan pasion aux kuraci
profundan do
|