tino, sed mi sxin
observis. Marion evitadis lin nomi kaj paroli pri li, kaj cxe la
plej malgranda aludo je li sxi videble suferadis".

"Kial sxi devus tiel agadi, sinjoro Craggs? kio sxin igus,
sinjoro"? demandis Snitchey.

"Kial -- mi ne scias, kvankam ekzistas multaj cirkonstancoj, kiuj
povas gxin komprenigi", diris la kliento kun rideto pro la
strecxo kaj konfuzo, kiuj esprimigxis en la vizagxo de Snitchey,
kaj pro la singarda maniero, en kiu li parolis pri la afero kaj
penis sciigxi pli multe; "sed mi scias, ke tiel estas. Sxi estis
tre juna, kiam sxi fiancxigxis -- se oni entute tiel provas tion
cxi nomi -- kaj eble sxi gxin pentis. Eble -- gxi sonas
fanfarone, sed mi certigas, ke tia ne estas mia intenco -- eble
sxi enamigxis en min, kiel mi enamigxis en sxin".

"He, he! sinjoro Alfred, sxia malnova kolego de ludoj, sinjoro
Craggs", diris Snitchey kun embarasa rido, "jam konis sxin ja
kiel tre malgranda infano"!

"Tiom pli kredeble estas, ke tedis al sxi pensi pri li",
trankvile dauxrigis la kliento, "kaj ke sxi ne malvolonte
sxangxus lin je nova amanto, kiu venas al sxiaj okuloj sub
romanaj cirkonstancoj -- aux estas alporta antaux sxiajn okulojn
de sia cxevalo; kiu havas la renomon, ne senallogan por knabino
provinca, de homo, kiu vivis facilanime kaj dibocxe kaj al neniu
faris ion malbonan; kaj kiu per sia eksterajxo -- gxi denove
sonos fanfarone, sed, pro l' honoro, mi tiel ne pensas -- povos
ankoraux elteni la konkuron kun sinjoro Alfred".

La lastan oni certe ne povus nei; kaj sinjoro Snitchey,
rigardante sian klienton, ankaux tiel pensis. Gxuste lia malsxata
sintenado donadis al li certan naturan cxarmon kaj elvokadis
intereson. Tiu cxi malsxateco sxajnis esprimadi, ke lia bela
vizagxo kaj lia bone konstruita figuro povus esti multe pli bonaj
se li nur volus; kaj ke se li iam sin levos kaj farigxos serioza
(sed gxis nun li ankoraux neniam en sia vivo estis serioza), li
povus esti plena je fajra energio. "Tio cxi estas dangxera
dibocxisto", diris al si la homokonanta advokato, "kiu la vivigan
fajron, mankantan al li, sxajnas ricevadi el la okuloj de
knabino".

"Sekve auxskultu, Snitchey", li dauxrigis, sin levante kaj
prenante lin per unu butono, "kaj Vi, Craggs --" li prenis lin
ankaux per butono kaj starigis unu dekstren kaj la duan
maldekstren apud si, tiel ke ili ne povis forkuri de li -- "mi ne
demandas de Vi konsilon. Vi faras tre prave, ke Vi tenas Vin de
tiu cxi afero senkondicxe tute malp