povas al li diri," respondis sxia fratino, sxin
cxirkauxprenante; "miajn meritojn la fantazio de Alfred al si
pentru. Li suficxe trograndigos, kara Marion, tute kiel vi."
Sxi nun reprenis sian laboron, kiun sxi estis formetinta el la
mano, kiam sxia fratino parolis kun tia tusxiteco de l' koro, kaj
sxi denove kantetis la malnovan kanton, kiu tiel placxis al la
doktoro. Kaj la doktoro, cxiam ankoraux sidante en la apoga
segxo, auxskultis la kanton, batis la takton al gxi sur sia genuo
per la letero de Alfred, rigardis siajn filinojn kaj diris al si,
ke inter la multaj vanajxoj de la vana mondo tiuj cxi almenaux
estas suficxe belaj.
Dume Clemency Newcome, plenuminte sian alporton de sciigo kaj
atendinte en la cxambro gxis sxi cxion sciis, iris returne en la
kuirejon, kie sinjoro Britain post la vespermangxo faris al si
oportune, cxirkauxite de tia grandanombra kolekto da brilantaj
kovriloj de potoj, pure frotitaj patoj, poluritaj pladoj,
brilantaj kaldronoj kaj aliaj signoj de sxia diligento sur la
muroj kaj sur la bretoj, ke li sidis kvazaux en la mezo de
magazeno de speguloj. La plej granda parto el ili vere donis ne
tre flatan repentron de li; ankaux iliaj prezentajxoj estis tute
ne egalaj; cxar kelkaj donis al li tre longan vizagxon, kelkaj
tre largxan, aliaj suficxe agrablan kaj aliaj tre malbelan, cxiu
laux sia maniero de reprezentado, tiel same, kiel faras la homoj.
Sed en tiu ili cxiuj konsentis, ke inter ili tute oportune sidas
individuo, tenanta la pipon en la busxo kaj krucxon da biero apud
si kaj balancanta kun esprimo de grandanimeco la kapon al
Clemency, kiam sxi sidigxis al tiu sama tablo.
"Nu, Clemency", diris Britain, "kiel vi nun fartas? kaj kio da
nova estas?"
Clemency diris al li, kion sxi sciigxis, kaj li akceptis tion cxi
tre afable. Bona sxangxigxo estis videbla cxe Benjamin de la kapo
gxis la piedoj. Li estis multe pli largxa kaj pli rugxa, pli gaja
kaj pli gajiga. Gxi elrigardis, kvazaux lia vizagxo estis antauxe
kunligita en tuberon kaj nun estis disligita kaj elglatigita.
"Tio cxi kredeble estos nova negoco por Snitchey kaj Craggs", li
diris, kun oportuneco blovante nubojn de fumo en la aeron.
"Kaj ni eble denove estos atestantoj, Clemency!"
"Dio!" respondis Clemency kun la kutima movo de siaj amataj
membroj: "Mi volus ke mi gxi estu, Britain!"
"Kio?"
"Ke mi estu la persono, kiu devas edzinigxi!"
Benjamin prenis la pipon el la busxo kaj kore ridis. "Jes, vi
estas tute l
|