"Gxi estas tro longa tempo", diris Snitchey; "tro longe. Sed gxi
tiel restu. Mi pensis, ke li postulos por si tri monatojn",
murmuris li al si mem. "Cxu Vi volas foriri? Bonan nokton,
sinjoro!"

"Bonan nokton!" respondis la kliento kaj skuis al ambaux la
manon. "Vi vidos ankoraux, kiel bone mi scias uzi mian ricxecon.
De nun Marion estas mia stelo de felicxo!"

"Gardu Vin sur la sxtuparo, sinjoro!" diris Snitchey; "cxar tie
la stelo ne lumas. Bonan nokton!"

"Bonan nokton!" respondis sinjoro Warden.

La ambaux kompanianoj eliris sur la sxtuparon kaj lumis al li;
kiam li jam estis foririnta, ili ankoraux staris kaj rigardadis
sin reciproke.

"Kion Vi diras al tio cxi, sinjoro Craggs?" diris Snitchey.

Sinjoro Craggs balancis la kapon.

"Ni opiniis en la tago, kiam havis lokon tiu transdono, ke en la
maniero, kiel la paro diris al si adiaux, estis io stranga, tion
cxi mi memoras", diris Snitchey.

"Jes, jes", diris sinjoro Craggs.

"Eble li trompigxas", dauxrigis sinjoro Snitchey, sxlosante la
fajreltenan keston kaj metante gxin sur gxian ordinaran lokon;
"sed se tiel ne estas, iom da facilanimeco kaj malfideleco ankaux
ne estus mirindajxo, sinjoro Craggs. Kaj tamen mi opinius la
belan vizagxeton tre fidela. Sxajnis al mi", diris Snitchey,
surmetante sur sin sian superveston kaj la gantojn (estis tre
malvarme ekstere) kaj korektante kandelon, "kvazaux sxia
karaktero en la lasta tempo farigxis pli forta kaj pli serioza,
pli ol la karaktero de sxia fratino."

"Sinjorino Craggs havis tiun saman opinion", rimarkis Craggs.

"Mi efektive ion donus", diris Snitchey, kiu en vero estis tre
bonkora, "se mi povus kredi, ke sinjoro Warden trompigxis en sia
kalkulo; sed kiel ajn facilanima kaj nekonstanta li estas, li
tamen konas la mondon kaj la homojn (kaj estus malbone, se estus
alie, cxar por sia konado li pagis suficxe kare); kaj mi ne povas
al mi prezenti, ke gxi estas kredebla. Ni faros la plej bone, se
ni nin ne enmiksos; ni povas fari nenion pli, sinjoro Craggs, ol
silenti."

"Nenion pli", respondis Craggs.

"Nia bona amiko, la doktoro, rigardas tiajn aferojn indiferente",
diris Snitchey balancante la kapon. "Mi almenaux volus esperi, ke
li ne bezonos sian filozofion. Nia amiko Alfred parolas pri la
batalo de l' vivo," -- li denove balancis la kapon, -- "mi
esperas almenaux, ke li ne falos en la komenco de la batalo. Cxu
Vi havas Vian cxapelon, sinjoro Craggs? mi estingos la duan
kandelon."

Ricevinte j