meditante la doktoro, tenante la manojn en la
posxoj: "La granda farso en cent aktoj"!
"Vi ja certe ne povas deziri, doktoro Jeddler", diris sinjoro
Snitchey kaj metis malgrandan bluan aktopaperujon al la tablo,
"ke la granda farso por tiu cxi aktorino estu mallongigita?"
"Ho ne", respondis la doktoro. "Dio nin gardu de tio cxi! Sxi
vivu kaj ridadu pri tio cxi kiel longe sxi povas ridi, kaj poste
sxi diru kun tiu franco: 'La komedio estas finita, faligu la
kurtenon.'"
"La franco", diris sinjoro Snitchey kaj rigardis en la bluan
paperujon, "estis ne prava, doktoro Jeddler; kaj Via filozofio
estas ankaux tute malprava, Vi povas al mi kredi, kaj mi tion cxi
jam ofte diradis. Vi diras, ke ekzistas nenia seriozajxo en la
vivo! Kiel Vi nomas proceson?"
"Sxerco", respondis la doktoro.
"Cxu Vi havis iam proceson?" demandis sinjoro Snitchey levante la
rigardon de la blua paperujo.
"Neniam", respondis la doktoro.
"Se Vi iam venos al proceso", diris sinjoro Snitchey, "Vi eble
lernos alie pensi".
Craggs, kiu sxajne estis reprezentata de Snitchey kaj sian
apartan ekzistadon kaj sian "mi" nur malmulte aux tute ne
konsciadis, esprimis nun propran rimarkon. Gxi rilatis je la sola
penso, kiun li posedis ne en egala duono kun Snitchey; por tio
kelkaj aliaj prudentaj kaj spertaj homoj gxin dividadis kun li.
"La procesoj estas farataj tro facilaj al la homoj", diris
Craggs.
"La procesoj?" demandis la doktoro.
"Jes", diris sinjoro Craggs, "kiel ankaux cxio alia. Cxio en la
mondo hodiaux ekzistas nur por esti farata tro facila. Tio cxi
estas la malfortajxo de nia tempo. Se la mondo estas farso (mi
ne estas preta tion cxi nei), gxi devus esti farso tre malfacila.
La vivo devus esti kiel eble pli strecxa batalo, sinjoro. Tio cxi
estas gxia celo. Sed nun gxi estas farata tro facila. Ni oleas la
hokojn de la pordoj de l' vivo. Ili devus esti rustaj. Baldaux
ili kutimos sin malfermadi tute mallauxte. Kaj tamen ili devus
krakadi en la hokoj, sinjoro".
Sinjoro Craggs sxajne mem krakis sur siaj hokoj, kiam li
prezentis sian opinion, kies impreson li per sia eksterajxo multe
plifortigis, cxar li estis malvarma, seka, severa homo, en
grizajxo kaj blankajxo kiel siliko, kaj havis malgrandajn
fajrerantajn okulojn, kiel se oni elbatadus el ili fajron. Cxiuj
tri regnoj de l' naturo havis propre reprezentanton en tiuj cxi
tri viroj; cxar Snitchey estis simila je pigo aux korvo (nur li
ne estis tiel glata kaj brilanta), kaj la
|