parolas pri via amanto"! diris sxia
fratino.

"Tion cxi mi scias, ke estas por mi suficxe indiferente, cxu oni
parolas pri li aux ne", diris la malgranda koketulino,
dissxirante kelkajn florojn, kiujn sxi havis en la mano kaj
disjxetante la foliojn sur la tero. "Preskaux jam tedis al mi
auxdadi pri li; kaj se vi diras, ke li estas mia amanto --"

"Silentu! Ne parolu tiel malsxate pri fidela koro, kiu tute
apartenas al vi, Marion", ekkriis sxia fratino -- "ecx ne se vi
sxercas. Estas neniu pli fidela koro en la mondo ol Alfred!"

"Ne, ne!" diris Marion kaj levis siajn brovojn kun komika mieno
de pasanta meditado -- "eble ne. Sed mi ne scias, cxu tio cxi
estas granda merito. Mi -- mi propre tute ne volus, ke li estu
tiel fidela. Mi neniam vigligis lin al tio cxi. Se li pensas, ke
mi -- Sed, kara Marion, kial ni devas nun paroli gxuste pri li?"

Estis io tre agrabla vidi la du cxarmajn figurojn de la florantaj
fratinoj, kiuj, alapogitaj unu al la dua, promenadis sub la arboj
kaj paroladis inter si, seriozeco kontraux la facila gajeco, sed
amo kore respondante al amo. Kaj estis suficxe strange, ke en la
okuloj de la pli juna fratino nagxis larmo kaj io profunde kaj
kore sentata briletis tra la petolajxo de sxiaj vortoj kaj pene
kun gxi batalis.

La diferenco en la agxo de la ambaux knabinoj povis esti ne pli
ol kvar jaroj. Sed Grace, kiel ofte en tiaj okazoj, kie ne estas
patrino, zorganta pri la ambaux (la edzino de la doktoro mortis),
en la zorganta amo al sxia pli juna fratino sxajnis pli maljuna,
ol sxi estis; kaj laux la naturo de cxia partoprenado sxi sxajnis
-- ekster kunsentanta amo -- al sxia petola humoro pli
malproksima, ol oni povus pensi jugxante laux sxiaj jaroj. Alta
patrina alvokigxo, kiu ecx en tiu cxi sia refigurajxo purigas la
koron kaj la sanktigitan animon faras pli proksima al angxeloj!

La animo de la doktoro, dum li rigardadis kaj auxskultadis ilin,
sin okupadis en la komenco nur je diversaj gajaj pensoj pri la
malsagxeco ion ami kaj sopiri, pri la sensenca revo, per kiu
junaj koroj blindigas sin mem, se ili unu momenton pensas, ke
estas io serioza en tia sapa veziko, kiel la amo, gxis ili fine
vidas, ke ili estas trompitaj, kio venas preskaux cxiam.

Sed la senpretenda memoferanta esteco de lia pli maljuna filino,
sxia kvieta karaktero, kiu tamen estis ligita kun tiom da
konstanteco kaj fresxeco, cxiam, en kontrasto inter la trankvila
kvieta figuro de tiu cxi kaj la brilanta beleco de lia