FREE BOOKS

Author's List




PREV.   NEXT  
|<   77   78   79   80   81   82   83   84   85   86   87   88   89   90   91   92   93   94   95   96   97   98   99   100   101  
102   103   104   105   106   107   108   109   110   111   112   113   114   115   116   117   118   119   120   121   122   123   124   125   126   >>   >|  
loos-afbrekend; zijn voorstellen daarentegen uiterst gematigd en voorzichtig. De kunsten en wetenschappen hadden de eenvoud der zeden vernietigd en den mensch bedorven--maar in die maatschappij van verdorven menschen vervulden zij noodzakelijke funkties en moesten de instellingen die hen dienden gehandhaafd blijven: zoo luidde zijn algemeene konklusie. Want herstel van die verdorvenheid was feitelijk onmogelijk "behalve door een groote revolutie, haast evenzeer te duchten als het kwaad dat zij zou kunnen genezen en die het afkeurenswaardig was te begeeren en onmogelijk te voorzien." Altijd weer opnieuw zou in zijn werken die tegenspraak tusschen _droom_ en _daden_, tusschen het Ideaal en den Weg het te bereiken, tusschen Wenschelijkheid en Mogelijkheid aan het licht komen en de menschen het hoofd doen schudden over zijn "inkonsekwentie." Noch de psychologische, noch de sociale oorzaken er van zouden zij verstaan. Zoo hevig was in dien tijd dat hij zijn eerste "Discours" schreef, de inwerking der maatschappij op hem, dat het in hooger mate dan een zijner andere geschriften, de uiting van slechts een zijde van zijn wezen is. Bosch- en wind-ruischen had hij daarin verloren; natuurgevoel was teruggedrongen door maatschappij-gevoel. En de verrukkelijke zachtheid die door heel zijn jeugd gevloeid had was toegeschroeid; de stem der liefde klonk niet heen door die rauwe kreten. Het knoestige, harde, de stoicijn in hem moest nu een poos al het andere terugdringen. Zoo wilde het de wet der ontwikkeling; zij stoort altijd de harmonie. Bosch- en windruischen had hij teruggevonden in het tweede "Discours," dat hij eenige jaren later schreef: de beantwoording van een nieuwe prijsvraag der academie van Dyon, ditmaal over den oorsprong der maatschappelijke ongelijkheid. Maar de lach der liefde bleef stom: zachtheid had hij nog niet teruggevonden. Het eerste gedeelte van dit werkje bestond uit een verheerlijking van den wilden en barbaarschen staat. Hij had haar overdacht een week lang zwervend in den lommer der wouden van St. Germain, in de vrije natuur, uit nadenken en bespiegelingen in zich oproepend het wezen van den primitieven mensch en de geschiedenis van den oertijd. Althans, zoo meende hij. In werkelijkheid waren het in hoofdzaak herinneringsflarden van reisverhalen, waaruit hij zijn ideaalbeeld der primitieve tijden vormde. Men sprak in zijn kring veel over den natuurstaat en de natuurmoraal, en dweepte met beide, en hij
PREV.   NEXT  
|<   77   78   79   80   81   82   83   84   85   86   87   88   89   90   91   92   93   94   95   96   97   98   99   100   101  
102   103   104   105   106   107   108   109   110   111   112   113   114   115   116   117   118   119   120   121   122   123   124   125   126   >>   >|  



Top keywords:

maatschappij

 

tusschen

 

onmogelijk

 

eerste

 

liefde

 

teruggevonden

 

zachtheid

 
Discours
 

schreef

 

andere


menschen

 

mensch

 

beantwoording

 

nieuwe

 

prijsvraag

 

academie

 
windruischen
 

afbrekend

 

tweede

 

eenige


ditmaal

 

ongelijkheid

 

oorsprong

 

maatschappelijke

 

gedeelte

 

harmonie

 
kreten
 

voorstellen

 

knoestige

 

daarentegen


toegeschroeid

 

uiterst

 

stoicijn

 

ontwikkeling

 

stoort

 

altijd

 

terugdringen

 

werkje

 
herinneringsflarden
 

reisverhalen


waaruit
 
ideaalbeeld
 

hoofdzaak

 
Althans
 

meende

 
werkelijkheid
 

primitieve

 

tijden

 

natuurmoraal

 

dweepte