nboven
4,000 ruiters en 72 stukken geschut.

De eene helft der Hollandsche troepen rukte langs Limburg tegen het
Maasleger in; de andere helft zakte naar Turnhout af, om op Antwerpen
in te dringen.

Ons regiment jagers te voet, dat met eenige onregelmatige bataljons op
de Ravelsche heide lag, vormde de zoogenaamde _brigade d'avant-garde_ of
voorwacht. Wij waren al te zamen 800 man en hadden twee veldkanonnen;
een twintigtal jagers te paard waren ons toegevoegd om den postdienst te
verrichten.

De afdeeling der Hollanders, die te Weelde op den Belgischen bodem had
stand gevat, was eene voorwacht van 1,000 man.

Van al deze bijzonderheden wisten wij niets; slechts een ding was ons
bewust, namelijk dat de Hollanders daar waren en dat wij gingen
strijden.

Zoohaast de morgenschemer de nachtelijke duisternis had vervangen,
werden de twee vleugelcompagnien van elk bataljon als scherpschutters
tegen den vijand gezonden; de middelcompagnien, waartoe ik behoorde,
bleven langen tijd als _reserve_, werkeloos bijeengeschaard.

Een hevig geweervuur bleef den ganschen dag aanhouden; maar dewijl men
uit gebosschen en van achter boomen schoot, hadden wij weinig
gekwetsten. Eenige Hollandsche jagers werden krijgsgevangen gemaakt, of,
beter gezegd, zij liepen tot ons over. Geen enkele kende Hollandsen of
Fransch: allen waren Pruisen of Zwitsers.

Naarmate het geweervuur duurde, begon men het gebrek aan voorraad te
gevoelen: op den middag reeds kwamen de jagers te paard de pakken
kardoezen uit de patroontasschen der middelcompagnien halen, om ze naar
de scherpschutters te dragen.

De gedachte, dat wij eerlang zonder buskruid voor den vijand zouden
staan, verontrustte onze officieren. In mijne tegenwoordigheid deed onze
dappere generaal Niellon onzen eenigen, doch ledigen voorraadwagen
bijbrengen, en riep eenen sergeant uit onze compagnie, met name Nagels,
eenen stoutmoedigen jongeling uit Fontaine-l'Eveque. De generaal schreef
met potlood, en den kop van zijnen zadel tot lessenaar nemende, een
bevel om buskruid te halen.... naar Antwerpen! De sergeant zou met den
_fourgon_ over den steenweg vliegen; en, verongelukten er paarden, hij
moest maar andere bij de boeren nemen, al ware het met geweld der
wapenen.

Ondertusschen vuurden wij zonder verpoozing op de Hollandsche
voorposten; zij deden eveneens op onze uitgezette schutters.

Zoo kwam de nacht zonder ander voorval; in mijne compagnie had elk man
nog tien kardoezen, en er