FREE BOOKS

Author's List




PREV.   NEXT  
|<   71   72   73   74   75   76   77   78   79   80   81   82   83   >>  
Nu durf ik niet vooronderstellen, dat de kapitein den sergeant bevolen had, mij te mishandelen. Misschien heeft hij hem slechts gezegd, dat hij moest pogingen doen om mij wat los te schudden; of, zooals hij in zijne soldatentaal zich kon uitdrukken: "_Tache donc de le degourdir un peu._" Hoe het zij, in dien tijd meende ik mij verzekerd te mogen houden, dat de sergeant slechts gedaan had, wat hem letterlijk was bevolen geworden. In deze overtuiging zou ik den kapitein dankbaar moeten geweest zijn; want hij had mij werkelijk van mijne kinderachtige blooheid genezen en mij eensklaps tot _man_ gemaakt, iets wat ik, zonder de krachtdadigste middelen, in vele jaren waarschijnlijk niet zou geworden zijn. In mijne herberg komende, vond ik den sergeant, die op mij scheen te wachten. Zonder hem den tijd te gunnen om iets te zeggen, liep ik naar den koffer des sergeant-majoors, nam er twee pistolen uit en sprak: "Hier zijn twee wapenen; kom, dat het spoedig beslist zij!" "De kapitein heeft allen verderen twist tusschen ons verboden," was zijn antwoord. "Zulks kan mij niet wederhouden!" riep ik. "Maar, fourier, misschien hebt gij zelden of nooit met een pistool naar het doel geschoten; ik integendeel, tref eenen pijpekop op dertig stappen...." "Het is gelijk; maak zooveel beslag niet; mijn moed zou kunnen verkoelen; nu gevoel ik mij sterk. Kom!" Mij de hand reikende, zeide de sergeant met stillen glimlach: "Het is de gewoonte, ja de wet der eer, dat het tweegevecht onderblijft, zoohaast eene der beide partijen haar ongelijk bekent. Welnu, fourier, het lag niet in mijn inzicht u te bezeeren. Het was eene grap, die ongelukkiglijk door uwen hardnekkigen tegenstand in een ernstig gevecht is veranderd. Ik heb mij over u bedrogen, en ik erken, dat ik ongelijk had. Vergeet wat er is geschied en laat ons vrienden zijn als te voren! Indien nog iemand u een kwaad woord durft toesturen, hij zal mij tot vijand hebben.--Welnu?" Mijn gemoed verweet mij mijne hardheid; want inderdaad, deze sergeant, hoe ruw ook van taal en omgang, was in den grond een goede jongen, die meer dan eens bewijzen van genegenheid had gegeven. Ik greep zijne hand met gulhartigheid en stemde toe in de verzoening. De sergeant hield zijn woord: sedert dit voorval bleef hij altijd mijn vriend. Dienzelfden morgen deed de kapitein mij bevel brengen om naar zijne herberg te gaan. Ditmaal gevoelde ik mij geenszins ontsteld; het hart klopte mij w
PREV.   NEXT  
|<   71   72   73   74   75   76   77   78   79   80   81   82   83   >>  



Top keywords:

sergeant

 

kapitein

 

fourier

 
ongelijk
 
geworden
 

slechts

 
bevolen
 

herberg

 

tegenstand

 

veranderd


vrienden
 

bedrogen

 

geschied

 

Vergeet

 

gevecht

 
ernstig
 

hardnekkigen

 

gewoonte

 

tweegevecht

 
glimlach

stillen

 
reikende
 

onderblijft

 

zoohaast

 

bezeeren

 

ongelukkiglijk

 

inzicht

 
partijen
 

bekent

 

inderdaad


sedert

 

voorval

 

altijd

 

verzoening

 

gegeven

 

gulhartigheid

 

stemde

 

vriend

 

Dienzelfden

 

ontsteld


geenszins

 

klopte

 

gevoelde

 

Ditmaal

 

morgen

 

brengen

 
genegenheid
 

bewijzen

 

hebben

 

vijand