d initio dixisti videamus quale sit: similiter a
nobis de antiquis philosophis commemorari atque seditiosi solerent claros
viros, sed tamen popularis aliquos nominare. Illi cum res _non_ bonas
tractent, similes bonorum videri volunt. Nos autem dicimus ea nobis videri,
quae vosmet ipsi nobilissimis philosophis placuisse conceditis. Anaxagoras
nivem nigram dixit esse. Ferres me, si ego idem dicerem? Tu, ne si
dubitarem quidem. At quis est? num hic sophistes?--sic enim appellabantur
ii, qui ostentationis aut quaestus causa philosophabantur--: maxima fuit et
gravitatis et ingeni gloria. 73. Quid loquar de Democrito? Quem cum eo
conferre possumus non modo ingeni magnitudine, sed etiam animi? qui ita sit
ausus ordiri: 'Haec loquor de universis.' Nihil excipit de quo non
profiteatur. Quid enim esse potest extra universa? quis hunc philosophum
non anteponit Cleanthi, Chrysippo, reliquis inferioris aetatis? qui mihi
cum illo collati quintae classis videntur. Atque is non hoc dicit, quod
nos, qui veri esse aliquid non negamus, percipi posse negamus; ille verum
plane negat esse: sensus quidem non obscuros dicit, sed tenebricosos: sic
enim appellat [eos]. Is, qui hunc maxime est admiratus, Chius Metrodorus
initio libri, qui est de natura: 'Nego,' inquit, 'scire nos sciamusne
aliquid an nihil sciamus, ne id ipsum quidem, nescire aut scire, scire nos,
nec omnino sitne aliquid an nihil sit.' 74. Furere tibi Empedocles videtur:
at mihi dignissimum rebus iis, de quibus loquitur, sonum fundere. Num ergo
is excaecat nos aut orbat sensibus, si parum magnam vim censet in iis esse
ad ea, quae sub eos subiecta sunt, iudicanda? Parmenides, Xenophanes, minus
bonis quamquam versibus, sed tamen illi versibus increpant eorum
adrogantiam quasi irati, qui, cum sciri nihil possit, audeant se scire
dicere. Et ab iis aiebas removendum Socratem et Platonem. Cur? an de ullis
certius possum dicere? Vixisse cum iis equidem videor: ita multi sermones
perscripti sunt, e quibus dubitari non possit quin Socrati nihil sit visum
sciri posse. Excepit unum tantum, 'scire se nihil se scire,' nihil amplius.
Quid dicam de Platone? qui certe tam multis libris haec persecutus non
esset, nisi probavisset. Ironiam enim alterius, perpetuam praesertim, nulla
fuit ratio persequi.

XXIV. 75. Videorne tibi, non ut Saturninus, nominare modo illustris
homines, sed imitari numquam nisi clarum, nisi nobilem? Atqui habebam
molestos vobis, sed minutos, Stilponem, Diodorum, Alexinum,