ique omnia stare censet neque
praeter terram rem ullam in mundo moveri: quae cum circum axem se summa
celeritate convertat et torqueat, eadem effici omnia, quae, si stante terra
caelum moveretur. Atque hoc etiam Platonem in Timaeo dicere quidam
arbitrantur, sed paulo obscurius. Quid tu, Epicure? loquere. Putas solem
esse tantulum? Egone? ne bis quidem tantum! Et vos ab illo irridemini et
ipsi illum vicissim eluditis. Liber igitur a tali irrisione Socrates, liber
Aristo Chius, qui nihil istorum sciri putat posse. 124. Sed redeo ad animum
et corpus. Satisne tandem ea nota sunt nobis, quae nervorum natura sit,
quae venarum? tenemusne quid sit animus, ubi sit? denique sitne an, ut
Dicaearcho visum est, ne sit quidem ullus? Si est, tresne partis habeat, ut
Platoni placuit, rationis, irae, cupiditatis, an simplex unusque sit? si
simplex, utrum sit ignis an anima an sanguis an, ut Xenocrates, numerus
nullo corpore--quod intellegi quale sit vix potest--et, quidquid est,
mortale sit an aeternum? nam utramque in partem multa dicuntur. Horum
aliquid vestro sapienti certum videtur, nostro ne quid maxime quidem
probabile sit occurrit: ita sunt in plerisque contrariarum rationum paria
momenta.
XL. 125. Sin agis verecundius et me accusas, non quod tuis rationibus non
adsentiar, sed quod nullis, vincam animum cuique adsentiar deligam ... quem
potissimum? quem? Democritum: semper enim, ut scitis, studiosus nobilitatis
fui. Urguebor iam omnium vestrum convicio. Tune aut inane quicquam putes
esse, cum ita completa et conferta sint omnia, ut et quod movebitur
corporum cedat et qua quidque cesserit aliud ilico subsequatur? aut atomos
ullas, e quibus quidquid efficiatur, illarum sit dissimillimum? aut sine
aliqua mente rem ullam effici posse praeclaram? et cum in uno mundo ornatus
hic tam sit mirabilis, innumerabilis supra infra, dextra sinistra, ante
post, alios dissimilis, alios eiusdem modi mundos esse? et, ut nos nunc
simus ad Baulos Puteolosque videamus, sic innumerabilis paribus in locis
isdem esse nominibus, honoribus, rebus gestis, ingeniis, formis, aetatibus,
isdem de rebus disputantis? et, si nunc aut si etiam dormientes aliquid
animo videre videamur, imagines extrinsecus in animos nostros per corpus
irrumpere? Tu vero ista ne asciveris neve fueris commenticiis rebus
adsensus. Nihil sentire est melius quam tam prava sentire. 126. Non ergo id
agitur, ut aliquid adsensu meo comprobem; quae tu, vide ne impudenter etiam
postules, non s
|