neste,
kaj cxio finigxos bone.
ESKO. Nekontrauxdireble kaj sagxe parolite, mi certigas. Se ni
cxiam nin kondutas honeste, konkordon kaj komplezon estigas, kaj
neniam aligxas al lupo nek al sxafo, certe iam proksime de nia tombo,
sur muskherbetaro de sxtonbarilo, la kukolo de l' honoro kantos por
ni.
TIMOTEO. Kukolkantu vi tie kaj cxie.
ESKO. Mi ne alparolis vin.
TIMOTEO. Sed mi alparolis vin.
ESKO. Vi ne devas alparoli min, vi devas ne paroli al mi, mi
malpermesas tion.
TIMOTEO. Cxu vi povas fermi mian busxon. Cxu mi ne havas rajton
paroli?
ESKO. Egalan rajton kiel mi.
TIMOTEO. Vi ne devas paroli sen permeso de pli agxaj personoj.
ESKO. Pro kio ne? Jam mi ja diris, ke personan imposton ankaux mi
elpagas.
TIMOTEO. Vi? Unu el la plej malgrandaj subuloj de l' sxtato, kiun mi
povus mortigi kiam ajn, lasante nur kvinkopekon sur via brusto.
ESKO. Al tio mi povas respondi laux legxo de Moseo: se vi mortigas
unu el cxi tiuj malgranduloj, muelsxtono estas pendigota cxirkaux via
kolo kaj vi estas subakvigota en la profundon de la maro.
KARRI. Vi placxas al mi, Esko; vi estas solida kaj tolerema.
ESKO. Ni lasu lin pace, mastro. Li konas nek legxon nek sakramentojn.
Mi parolis pri muelsxtono; kaj vidu, lia koro estas malmola, kiel la
malsupra muelsxtono, li estas terure je pekoj senskrupuligxinta homo.
TIMOTEO. Kanajlo!
ESKO. Cxu mi estas kanajlo?
TIMOTEO. Vi botacxo!
ESKO. Cxu mi estas botacxo?
TIMOTEO. Tion mi diras.
ESKO. Auxdu, bonaj homoj!
KARRI. Cxu cxiuj satigxis? (Momenta silento).
1:A GASTO. Certe, jes.
2:A GASTO. Kompreneble ni jam satigxis.
KARRI. Ni do danku Dion. (Ili dankas sidantaj Dion, poste starigxas
kaj lasas la tablon.)
ESKO. Dankon, mastro!--Plezurega edzigxofesto; ecx pli plezurege gxi
estus gxuata, se via ludisto ne estus tiel ekkolerema.
KARRI. Ni pardonu lin.
ESKO. Jes, ni pardonu lin. Sed tre li min insultis, impertinente
klopodis min ofendi kaj makuli mian honoron. Se mi estus procesema,
(manfrapetas kapon de Timoteo, kiu sidas sur benko) cxi tiu
mangxotempo povus farigxi al vi treege multekosta.
TIMOTEO. Atentu, li har-pincas min.
ESKO. Ne har-pincas, nur karese manfrapas vin.
TIMOTEO (starigxas). Karese. Cxu mi sxajnas al vi bubeto, infanacxo,
cxar vi karesas mian kapon? Gardu vin por ke vi ne baldaux kusxu sub
la tablo kun zumantaj oreloj.
ESKO. Mi ne timas vin, mi estas nek leporo nek sciuro. Mi estas filo
de majstro-botisto Tob
|