sinjorino same al la kapitano mem, kvankam ecx ili
devis silenti, kiam Marto furiozis. Tia junulino sxi estis. Ni
interkonatigxis dum mia kudrado en la bieno, kaj nia amikeco
profundigxis pli kaj pli kaj kauxzis fine edzigxon. Mi ecx devis pagi
"gudromonon"[8] pro Esko, devis gudrigi pregxejon. Nu, nu! Juneco
kaj malsagxeco, maljuneco kaj sagxeco, diras la proverbo. Junulo
estas riskemulo kiel la arbarkapro. Li senpripense antauxen rapidas,
precipe nuntempe.

ZEBEDEO. Antauxe kun pugnita mano kaj busxo kuntirita ni
kontrauxbatalis la pasiojn, kaj la karaktero ferigxis. Sed mankas
suficxa forteco de la volo cxe tiu generacio, gxi dancas laux la
fajfilo de siaj inklinoj.

TOBIO. Jes, jes.--Cxu vi memoras kiel cxe la "trabveturiga
festo"[9] en Peltola, la junaj kaj maljunaj dancis laux sakfajfilo
de Hansu, la estona maljunulo?

ZEBEDEO. Dum miaj oficvojagxoj mi okaze tien alvenis.

TOBIO. Multajn petolajxojn ni tie faris. Inter alie forgxisto, la
sxerculo, fulgigis mian vizagxon gxuste je la ekiro. La fripono! Mi
nesciis la aferon antaux ol en hejmo Marto min atakis pri tio.--Nu,
tiuj agoj jam apartenas al estinteco kaj estu forgesataj. Oni devas
sperti diversajn aferojn, ludon kaj seriozecon, en tiu mondo, kiun la
scienculoj asertas esti ronda kiel mia kapo, kaj turnigxi en la
malplena aero. Kia estas via opinio koncerne tiu afero?

ZEBEDEO. Mi plene konfidas al la Vorto, ni ja kantas: "Nenia kolono,
nur rapidkura flugo."

TOBIO. Tion ankaux mi opinias.--Sur la akvoj gxi ruligxas kvazaux
granda kristnaska bulko.--Tiu mondo estas ronda kaj plena da
kasxanguloj kaj labirintoj, kiuj facile subigas homon. (Plenigas
ambaux glasojn per brando.) Estu kiel ajn, ni prenu ektrinkon kaj
cxion forgesu. Ektrinkon ni prenu kaj ridu kaj ploru samtempe al
okazintajxoj de nia vivo.--Kantoro, havu la bonecon! Ne malsxatu
feston de Esko, alie mi sentas min ofendata pro mia filo.

ZEBEDEO. Mi gustumos!

TOBIO. La glason renversite, kantoro, renversite!

ZEBEDEO. Ne, Tobio, mi nur gustumas.

TOBIO. Lauxplacxe, sed por felicxo de Esko! (Ili trinkas, Zebedeo nur
gustumante.)

TOBIO. Bonvolu sukeron aux bulkon poste laux via placxo; mia
rezervkonto ne estas tiel malplena, kiel gxi sxajnas; el gxi gutetas
je bezono. Kio mallumigus la vivon de botisto Tobio? Lia lerteco
havas lokon en la kapo, kaj tiu mano gxin efektivigas praktike; sanaj
korpo, okuloj, oreloj kaj cxiuj membroj; brava edzino kaj du filoj,
kaj sur sia propra terpeco