io kaj povas porti unu barelon[3] kaj dudek
busxelojn[4] da sekalo.

TIMOTEO. Mi povas porti tutajn du barelojn.

ESKO. Mi portas egale multe, se mi tre klopodas.

MICXJO. Brava viro ne fanfaronas, sed montras je bezono sian
fortecon.

ESKO. Alportu tien cxi du barelojn.

MICXJO. Ekzistas ja ankaux aliaj rimedoj por pruvi sian fortecon.
Luktu!

ESKO. Ni luktu!

TIMOTEO. Cxu mi timus?

1:A GASTO. Alkrocxigxu unu al la alia kvazaux ursoj sur la
muskkovrata monto. Sed farigxu senartifika via lukto.

2:A GASTO. Kaj gxi finu vian interinsultadon. La venkato silentu
kvazaux muso.

KARRI (aparte al Micxjo). Sxajnas al mi, ke tiu lukto finigxos
malbone; brakojn kaj krurojn ili certe kripligos. Via kamarado
versxajne nescias, ke Timoteo estas unu el la plej fortaj en la
regiono.

MICXJO. Ne timu. Ili provu siajn fortojn, estos ja plezure ilin
rigardi. (Al Esko kaj Timoteo.) Nu, kial la bovoj hezitas?

ESKO. Mi estas preta.

TIMOTEO. Mi ankaux.

KARRI. Ne placxas al mi tiu lukto, sed, se estas neeble vin deteni de
tiu, do luktu, kaj kulpigu vin mem, se vi rompos al vi dorsojn kaj
krurojn frakasos. Sed tiu lukto ne devas, kiel ofte okazas, finigxi
per batigxo kaj sango. Pro tio mi sciigas al vi: tiu, kiu uzos
artifikon, estu eksteren jxetota.

1:A GASTO. Tio okazu.

TIMOTEO. Bone.--Nun venu. (Ili ekprenas unu l' alian je la kolumo kaj
luktas.)

MICXJO. Ne cedu, Esko!

1:A GASTO. Montru al Timoteo, ke neniu estas sen egalulo!

MICXJO. Junulo de nia vilagxo venkos.

2:A GASTO. Tute ne, sed nia vilagxulo, mi diras.

ESKO. Ne premsufoku min! (Ili cxesas lukti.)

MICXJO. Al diablo jena kolumlukto. Luktu cxirkauxprene.

ESKO. Tion volus mi ankaux.

TIMOTEO. Okazu laux via deziro. (Ili luktas cxirkauxprenintaj unu la
alian.)

MICXJO. Bone, Esko!

2:A GASTO. Timoteo, ne hontigu nian vilagxon!

MICXJO. Esko, memoru, ke vi estas filo de majstro-botisto Tobio!

1:A GASTO. Egalfortuloj, egalfortuloj!

KARRI. Junuloj, junuloj! Miaj planktraboj disigxas. Nu, ili disigxu!
Kiu venkas? (Timoteo kusxigas Esko'n sub si.)

MICXJO. Esko, kion mi devas vidi! (La luktantoj starigxas.)

TIMOTEO. Mi estas Timoteo.

2:A GASTO. Brava junulo!

TIMOTEO. Cxu vi vidis? Mi jxetis lin al la planko kvazaux cxifonon.

ESKO. Jes, sinjoro direktoro!

TIMOTEO. Sciu, ankaux en nia parohxo oni sin nutras ne nur per
brasiko.

ESKO. Jes, sinjoro direktoro!

TIMOTEO. Du Esko'jn mi cxiam facile venkos.

ESKO. Tute cert