kto!

FRAUxLINO TESMAN
Ho, neniel afektas min.

TESMAN
Nu, cetere vi venis bone hejmen de la kajo? Cxu?

FRAUxLINO TESMAN
Jes, vere mi faris, -- dank' al Dio. La asesoro gxentile akompanis
min gxis la pordo.

TESMAN
Domagxe ke ni ne povis kunpreni vin en la veturilo. Sed vi ja mem
vidis --. Hedda havis tiom da skatoloj, kiujn ni devis kunpreni.

FRAUxLINO TESMAN
Jes, vere ege multe da skatoloj sxi havis.

BERTE
(al Tesman) Eble mi eniru por demandi Sinjorinon, cxu estus io pri
kio mi povus sxin helpi?

TESMAN
Ne, dankon, Berte, -- vi ne faru. Se sxi ion deziras, sxi sonorigos,
sxi diris.

BERTE
(dekstren) Nu tiel.

TESMAN
Sed jen, -- kunprenu tiun cxi valizon.

BERTE
(prenas gxin) Mi metos gxin en la subtegmentejon.

(Sxi eliras tra la pordo de la antauxcxambro.)

TESMAN
Imagu, onklino, -- tiun valizon mi havis tute plensxtopita de nuraj
kopioj. Estas nekredeble kiom mi sukcesis kolekti en la arkivoj.
Malnovaj, strangaj dokumentoj pri kiuj neniu ion sciis --

FRAUxLINO TESMAN
Jes certe, vi ne malsxparis vian tempon dum la nuptovojagxo, vi,
Jorgen.

TESMAN
Ne, tion mi ja povas diri. Sed demetu vian cxapelon. Jen! permesu al
mi malnodi la banton. Cxu?

FRAUxLINO TESMAN
(dum li tion faras) Ho Dio mia, -- tio cxi estas ja kvazaux vi
ankoraux estus hejme cxe ni.

TESMAN
(turnas la cxapelon en sia mano) Jen, -- kian belan, grandiozan
cxapelon vi havigis al vi!

FRAUxLINO TESMAN
Mi acxetis gxin pro Hedda.

TESMAN
Pro Hedda? Cxu?

FRAUxLINO TESMAN
Jes, por ke Hedda ne hontu pri mi, kiam ni kune promenos surstrate.

TESMAN
(karese frapetas sxian vangon) Vi ja pensas pri cxio, vi, onklino
Julle! (metas la cxapelon sur segxon cxe la tablo) Kaj nun, -- jen,
-- ni eksidu cxi tie en la sofo. Kaj iom babilu gxis Hedda venos.

(Ili sidigas sin; sxi metas sian sunombrelon en la angulon de la
sofo.)

FRAUxLINO TESMAN
(prenas ambaux liajn manojn kaj rigardas lin) Kiom benate bone estas
denove havi vin vigle vivanta antaux miaj okuloj, Jorgen! Ho vi, filo
de nia karmemora Jochum!

TESMAN
Kaj kiom por mi! Ree rigardi vin, onklino Julle! Vin, kiu estis por
mi kaj patro kaj patrino.

FRAUxLINO TESMAN
Jes, mi certe scias, ke vi dauxre amos viajn maljunajn onklinojn.

TESMAN
Sed estas do neniu plibonigo por onklino Rina. Cxu?

FRAUxLINO TESMAN
Ho ne, kara, -- estas ja neniu plibonigo atendebla por sxi,
povrulino. Sxi kusxas tiel, kiel sxi kusxis dum tiuj multaj jaroj.
Sed Dio permesu al m