l vi mem servas?

TESMAN
(versxas en la glasojn) Jes, cxar mi trovas, ke estas tiom amuze
servi vin, Hedda.

HEDDA
Sed vi ja versxis en ambaux glasojn. Kaj sinjoro Lovborg ja ne
deziras --

TESMAN
Ne, sed sinjorino Elvsted ja baldaux venos.

HEDDA
Jes, vere, -- sinjorino Elvsted --

TESMAN
Cxu vi sxin forgesis? Cxu?

HEDDA
Ni tiom profundigxis en tion cxi. (montras al li bildon) Cxu vi
memoras tiun etan vilagxon?

TESMAN
Ho, estas _tiu_ malsupre de Brennerpasejo! Estas tie, kie ni devis
restadi la tutan nokton --

HEDDA
-- kaj renkontis tiun aron da vivecaj somergastoj.

TESMAN
Jes, vere estis _tie_. Imagu -- se ni tiam povus havi _vin_ kun ni,
Ejlert! Nu! (li iras kaj sidigas sin cxe _Brack_)

LOVBORG
Respondu al mi sole tion, Hedda --

HEDDA
Nu?

LOVBORG
Cxu ne estis amo, ecx ne en la rilato kun _mi_? Ne guto, -- ne
simileco de amo, ecx ne en tio?

HEDDA
Nu, cxu vere estis? Por mi aspektis, kvazaux ni estas du bonaj
kamaradoj. Du vere intimaj amikoj. (ridetas) Precipe vi estis tre
nekasxema.

LOVBORG
Estis vi, kiu tion deziris.

HEDDA
Kiam mi retropensas, sxajnas al mi, ke estis io bela, io alloga, --
io kuragxa en -- en tiu kasxema intimeco -- tiu kamaradeco, pri kiu
neniu vivanta homo ion flaris.

LOVBORG
Jes, cxu ne, Hedda! Cxu ne tiel estis? -- Kiam mi vizitis vian patron
tiel dum la posttagmezoj --. Kaj la generalo sidis cxe la fenestro
legante la gazetojn, -- kun la dorso al ni turnita --

HEDDA
Kaj ni du en la sofo en la angulo --

LOVBORG
Cxiam kun la sama ilustrita revuo antaux ni --

HEDDA
Pro manko de albumo, jes.

LOVBORG
Jes, Hedda, -- kaj kiam mi konfesis por vi --! Rakontis al vi pri mi
mem tion, kion neniu alia tiam sciis. Sidis tie kaj konfesis, ke mi
eliris dibocxante tagojn kaj noktojn. Dibocxis tagnokton post
tagnokto. Ho, Hedda, kia estis tiu potenco en vi, kiu devigis min
konfesi tiajxojn?

HEDDA
Cxu vi imagas, ke estis iu potenco en mi?

LOVBORG
Jes, kiel mi alie tion klarigu al mi? Kaj cxiuj tiuj -- en pudoro
volvitaj demandoj, kiujn vi al mi faris --

HEDDA
Kaj kiujn vi ege bone komprenis --

LOVBORG
Jen, ke vi povis sidi kaj tiel fari demandojn! Tute senhonte!

HEDDA
En pudoro volvitaj do estis.

LOVBORG
Jes, tamen senhonte. Elcxerpige demandi min pri -- pri cxiuj tiajxoj!

HEDDA
Kaj ke vi igis vin respondi, sinjoro Lovborg.

LOVBORG
Jes, estas ja gxuste tio, kion mi ne komprenas -- nun poste. Sed diru
do al mi, Hedda, -- cxu ne