ri la mastrumado.

HEDDA
Sed poste, -- fine, vi farigxis dommastrino.

ELVSTED
(peze) Jes, fine mi tio farigxis.

HEDDA
Mi pripensu --. Kiom longe estas de tiam, -- proksimume?

ELVSTED
Post kiam mi edzinigxis?

HEDDA
Jes.

ELVSTED
Estas nun kvin jaroj de tiam.

HEDDA
Jes, gxuste; tiom devas esti.

ELVSTED
Ho, tiuj kvin jaroj --! Aux pli gxuste la du -- tri lastaj. Ho, se
vi, Sinjorino, povus imagi al vi --

HEDDA
(frapetas sxian manon) _Sinjorino_? Hontu, Tea!

ELVSTED
Ne, ne, mi provos. -- Ja, -- se vi nur povus imagi kaj kompreni --

HEDDA
(preterpase rimarkante) Ejlert Lovborg logxas ja tie norde dum tri
jaroj, mi opinias.

ELVSTED
(rigardas sxin iom necerte) Ejlert Lovborg? Jes -- li faras.

HEDDA
Cxu vi konis lin jam cxi tie en la urbo?

ELVSTED
Apenaux. Nu ja, -- de nomo, kompreneble.

HEDDA
Sed tie norde, -- li do venis en vian domon?

ELVSTED
Jes li vizitis nin cxiun tagon. Li devis ja legi kun la infanoj. Cxar
lauxtempe mi sola ne kapablis cxion fari.

HEDDA
Ne, kompreneble. -- Kaj via edzo --? Li versxajne ofte vojagxas?

ELVSTED
Jes. Sinjorino, -- ne Hedda, -- vi komprenas, ke kiel notario li
devas ofte vojagxi cxirkauxe en la distrikto.

HEDDA
(apogante sin al la segxbrako) Tea, -- kompatinda, dolcxa Tea, --
nun vi cxion rakontu al mi, -- tiel kiel estas.

ELVSTED
Jes, kaj jen vi demandu.

HEDDA
Kia vere estas via edzo, Tea? Mi pensas, -- kia en -- cxiutagaj
rilatoj. Cxu li traktas vin bone?

ELVSTED
(eviteme) Li certe mem kredas, ke li cxion plej eble bone faras.

HEDDA
Sxajnas al mi, ke li estas tro maljuna por vi. Certe pli ol dudek
jarojn pli maljuna?

ELVSTED
(incitita) Ankaux tio. Unu rilato aldone al alia. Cxio pri li estas
por mi malsimpatia! Ni havas ecx ne unu penson kune. Nenion en la
mondo, -- li kaj mi.

HEDDA
Sed cxu li tamen ne iel amas vin? Tiel siamaniere?

ELVSTED
Ho, mi ne scias kion li sentas. Mi vere nur estas utila por li. Kaj
ne kostas multe dungi min. Mi estas malmultekosta.

HEDDA
Estas malsagxe de vi.

ELVSTED
(agitas la kapon) Ne povas esti alimaniere. Ne kun li. Sxajne li
vere sxatas neniun alian krom si mem. Eble iomete la infanojn.

HEDDA
Kaj ankaux Ejlert Lovborg, Tea.

ELVSTED
(rigardas sxin) Sxatas Ejlert Lovborg! Kiel vi havas tiun ideon?

HEDDA
Sed, kara, -- sxajnas al mi, ke cxar li sendas vin ecx cxi tien al la
urbo post lin -- (ridetas preskaux nerimarkeble) Kaj krome vi ja
mem tion diris al Tesman.