omstreeks 1300), "de Vader der Dietscher Dichtre
algader", evenals de luimige zanger van het meesterlijk gedicht van "den
Vos Reinaerde" (1270), gaven uitdrukking aan de burgerlijke gedachten en
gevoelens van dien tijd.
Het Nederlandsch in Belgie bevat vier dialecten: het zoetluidende
West-Vlaamsch, dat meer op de taal der middeleeuwen gelijkt, en dat ook in
Zeeland wordt gehoord; het Oost-Vlaamsch; het Brabantsch, dat in de Kempen
het zuiverst klinkt; het Limburgsch, dat in meer dan een opzicht het
Middelfrankisch nadert. Doch daarnaast is voor heel Vlaamsch-Belgie het
beschaafde Nederlandsch de schrijftaal, die ook met elken dag door den
ontwikkelden Vlaming zuiverder wordt gesproken en geschreven. Naast de
groote aantrekkelijkheid, die het verleidende Fransch hier op de menigte
uitoefent, is het hardnekkig doordrijven der taalparticularisten een groot
gevaar voor het behoud onzer taal. Hier geldt geen kinderlijke bewondering
en gehechtheid aan een gewestspraak, hoe zoet ze ook moge wezen, maar wel
de kracht, de eenheid van onzen stam. Daarom zorge men dat overal onze taal
zoo zuiver mogelijk worde gesproken en zich ontwikkele tot een rijk,
welluidend, helder en beschaafd Nederlandsch.
Behalve in Nederland en in Vlaamsch-Belgie wordt het Nederlandsch in een
deel van het Noorder-departement in Frankrijk, in Zuid-Afrika en in de
Nederlandsche kolonien in Oost- en West-Indie gesproken, te zamen door
nagenoeg tien millioen menschen.
Karakter der Vlamingen
Naast geest en gemoed, in hun eigenschappen en gebreken toonen de Vlamingen
zich de afstammelingen van hun Germaansche voorvaderen.
Het beeld, dat Tacitus[18] van het karakter, de zeden en de gewoonten dier
oude Germanen heeft geteekend, maakt zeker geen ongunstigen indruk. Hun
rijzige, forsche gestalte, hun open gelaat, hun heldere blauwe oogen, de
rossig-blonde lokken, die over hun schouders golfden, hun onbevangen blik,
hun mannelijke houding, 't getuigde alles van fierheid en rustige kracht.
Hoewel ruw en onbeschaafd, waren ze niet wreed noch ongevoelig voor
zachtere indrukken. Hun zeden, vergeleken bij die der Romeinen, waren
eenvoudig en rein; hun huwelijkstrouw en eerbied voor den ouderdom en de
vrouw, hun kinderlijke openhartigheid waren algemeen bekend en staken
gunstig af bij het gelijktijdig zedenbederf der meer beschaafde Grieken en
Romeinen. Vrijheid was hun boven alles lief, gastvrijheid een kenmerk van
den Germaan; zelden werd een vreemdeling af
|