oubt, and where the moral barometer stands at a very different
altitude. In one passage (p. 188) he carries his strictness to an excess
of prudery. From all we know of the age of Petrarch, the only matter of
astonishment is the persevering virtue of Laura. The troubadours boast
of much better success with Provencal ladies. 3. But the following
passage from Petrarch's dialogues with St. Augustin, the work, as is
well known, where he most unbosoms himself, will leave no doubt, I
think, that his passion could not have been gratified consistently with
honour. At mulier ista celebris, quam tibi certissimam ducem fingis, ad
superos cur non haesitantem trepidumque direxerit, et quod caecis fieri
solet, manu apprehensum non tenuit, quo et gradiendum foret admonuit?
PETR. Fecit hoc illa quantum potuit. Quid enim aliud egit, cum nullis
mota precibus, nullis victa blanditiis, muliebrem tenuit decorem, et
adversus suam semel et meam aetatem, adversus multa et varia quae flectere
adamantium spiritum debuissent, inexpugnabilis et firma permansit?
Profecto animus iste foemineus quid virum decuit admonebat,
praestabatque ne in sectando pudicitiae studio, ut verbis utar Senecae, aut
exemplum aut convitium deesset; postremo cum lorifragum ac praecipitem
videret, deserere maluit potius quam sequi. AUGUST. Turpe igitur aliquid
interdum voluisti, quod supra negaveras. At iste vulgatus amantium, vel,
ut dicam verius, amantium furor est, ut omnibus merito dici possit: volo
nolo, nolo volo. Vobis ipsis quid velitis, aut nolitis, ignotum est.
PET. Invitus in laqueum offendi. Si quid tamen olim aliter forte
voluissem, amor aetasque coegerunt; nunc quid velim et cupiam scio,
firmavique jam tandem animum labentem; contra autem illa propositi tenax
et semper una permansit, quare constantiam foemineam quo magis
intelligo, magis admiror: idque sibi consilium fuisse, si unquam debuit,
gaudeo nunc et gratias ago. AUG. Semel fallenti, non facile rursus fides
habenda est: tu prius mores atque habitum, vitamque mutavisti, quam
animum mutasse persuadeas; mitigatur forte si tuus leniturque ignis,
extinctus non est. Tu vero qui tantum dilectioni tribuis, non
animadvertis, illam absolvendo, quantum te ipse condemnas; illam fateri
libet fuisse sanctissimam dum te insanum scelestumque fateare.--De
Contemptu Mundi, Dialog. 3, p. 367, edit. 1581.

NOTE IV. Page 456.

The progress of our language in proceedings of the legislature is so
well described in the pre