uferno--vi scias ke Suzino estas tiu aparta familiano kiu
tenas min en sciado pri cxehejmaj okazintajxoj. Mi gxis nun ne komprenas
kiel sxi malebligis ke Suzino informu min. Sed tion sxi faris. Kaj sxia
unua letero--tiu kiun mi ricevis en Bankoko--diris nur ke la afero
finplenumigxis--la eksedzigxo, mi voldiras--kaj ke en la sekvonta tago
mem sxi klopodos--nu, mi supozas ke ne utilis atendi. Kaj _li_ sxajne
kondutis kiel eble plej bone, dezirinte edzigxi kun sxi tiom kiel--"

"Kiu? Cxu Barklejo?" li helpis sxin. "Mi diru ke jes! Nu kion vi
supozas--?" Li sin interrompis. "Li estos sindona por sxi, mi vin
certigu."

"Ho, kompreneble. Mi certas pri tio. Li skribis leteron al mi--vere
belegan leteron. Sed tiajxo trudas peze al la sindono de tia viro. Mi ne
certas ke Leilino konscias--"

Denove Ido auxdigis sian etan trankviligan ridon. "Mi ne certas ke
konscias vi. _Ili_ bonfartas."

Tio estis la sama frazo kiun aplikis al la nekonata "Leilino" la juna
virino sidanta en la apuda segxo kaj gxia reveno sur la lipoj de Ido
rugxigis la vangojn de S-rino Lidkoto je fresxa kuragxo.

"Placxus al mi ekscii precize kion vi volas diri. La du junaj virinoj
sidantaj apud mi--tiuj surportantaj la mirindajn cxapelojn--parolis en
la sama maniero."

"Kio? Cxu pri Leilino?"

"Pri _iu_ Leilino. Mi imagis ke povas temi pri la mia. Kaj pri la socio,
gxeneralmaniere. Cxiuj iliaj amikinoj sxajne eksedzinigxis. Iuj el
ili sxajne anoncas novan fiancxinigxon antaux la oficiala plenumo de
sia eksedzinigxo. Unu el ili--_sxi_ nomigxis Mabelino--se mi bone
komprenis, sxia edzo eksciis ke sxi celas eksedzinigxi disde li kiam li
rimarkis novan fiancxinigxringon sur sxia fingro."

"Nu, vi vidas ke Leilino faris cxion 'lauxregule', kiel diras la
Francoj," respondis Ido.

"Jes. Sed cxu tiuj homoj agadas en sociaj rondoj? Cxu tiuj homoj pri
kiuj parolas miaj najbarinoj?"

Li kuntiris la sxultrojn. "Necesus al arbitracikomisiono multe da
kunsidoj por determini la limojn de la hodiauxa socio. Sed almenaux ili
estas en Nov-Jorko, kaj tie vi _ne_ estas. Vi estas pli kaj pli for de
gxi."

"Sed me revenis tien plurajn fojojn por viziti Leilinon." Sxi hezitis
kaj rigardis kontrauxdirekten. Tiam sxi eligis malrapide: "Kaj neniam mi
rimarkis--la plej etan sxangxon--en--en mia aparta situacio--"

"Ho," li diris mallauxde, kaj sxi tremetis, timante esti tro dirinta.
Sed jam forpasis la horo kiam tiaj skrupuloj kapablis sxin bremsi.
Necesis ekscii kie s