d la fajro en la malklara lamplumo
de sxia eta pecxpinsalono kaj mirinde kontentigis sxin lia cxeesto kaj
fandigxis malmolaj glaciejoj de sxia personeco kaj sxi konsciis ke kiam
li foriros sxi tion bedauxros senespere. Kaj tiam, en la lasta minuto,
en sia stranga malrekta maniero, li lasis sxin kompreni ke dependas
de sxi cxu li restu. Sxi memoris ankoraux tiun sendorman nokton kiun
sxi pasigis post la malkovro. Estis absurde, kompreneble, konsideri
kompensi lian lojalecon konsentante pri tia ofero, sed kiel eltrovi
kialojn por lin konvinki? Sxi ne toleris la ideon permesi ke li taksu
sxin malpli afekciita, malpli inklina pri li ol sxi estas. La malavareco
de lia amo meritis ke sxi gxin repagu per la vero. Tamen kiel vidigi
al li kion sxi sentis sed malakcepti kion li proponis? Kiel konfesi al
li tion kio estis sur sxiaj lipoj kiam li faris la proponon? "Mi vidis
kion tio faris al unu viro kaj necesas ke neniam, neniam estu cetera."
La senparola malatento pri sxia pasinteco estis la medio en kiu vivis
ilia amikeco kaj sxi ne povis subite, al li el cxiuj viroj, komenci
paroli pri si kiel kulpinta virino en teatrajxo. Iel, tempofine, sxi
sukcesigis la aferon, evitis rektan klarigon, komprenigis al li ke
sxia vivo jam finigxis, ke sxi nun ekzistas nur por sia filino kaj ke
pli preciza liaflanka propono estintus preskaux malrespekti la tauxgan
socian delikatecon. Sxi tiel alkutimigxis al konduti kvazaux sxia vivo
jam finigxis! Kaj, cxiuokaze, li rekonis sxiaflankan indicon, rezulte
de kio sxi sukcesis sxirmi kaj sian kaj lian sentivecon. La sekvintan
jaron, kiam li alvenis Florencon por viziti sxin, ili rerenkontigxis en
la malnova amikema maniero kaj gxis nun tio dauxris esti la kvalito de
ilia intimeco.
Kaj nun, subite kaj neatendite, li starigis la proponon denove, cxi-foje
senpere, kaj en tia formo ke sxi ne povis gxin eviti; bazante la
restarigon de la peto, post tiom longa intervalo, sur tion ke, laux
propra elmontrado sxia, sxia cxefa argumento kontraux gxi ne plu
ekzistis.
"Vi diras al mi ke Leilino estas felicxa. Se sxi estas felicxa, sxi
ne bezonas vin--ne bezonas vin, tio estas, sammaniere kiel antauxe.
Vi deziris, mi scias, esti cxiam atingebla, libera kaj disponebla se
subite sxi petus vin alveni sxin aux alvenus enaziligxi cxe vi. Mi
komprenis tion--tion mi respektis. Mi ne trudis al vi mian deziron
cxar mi konsciis gxin esti senutila. Vi ne taksintus vin libera, tion
mi komprenis suficxe bone, elprofiti t
|