rakon. Sed vi ne sentis veran
gxenon inter ili dum la tagmangxhoro, cxu ne, karulino?"

S-rino Lidkoto, je tio, subite direktis surprizitan rigardon al sia
filino. "Ne plu gxenas min tiajxoj," sxi respondis simple.

"Sed tio ne min konsolas por esti alfrontiginta vin al la gxeno de tio,
por esti permesinta vin alveni cxi tien kiam mi devintus _postuli_
ke vi iru al Rigxfildo kun Suzino. Se Suzino ne stultigxintis, sxi
kunirigintus vin tien kun sxi. Malplacxegas al mi pripensi vin cxi-supre
en tuta soleco."

Denove S-rino Lidkoto penadis legi ion pli ol iom obtuzan amon en
la brilega rigardo de sia filino. "Mi gxojas povinte malstrecxigxi
hodiauxposttagmeze, karulino. Kaj poste--"

"Ho, jes, poste, kiam cxi tiu tuta aferacxo finfinigxos, ni kompensos
gxin duoble, cxu ne, vi sxatata karulino?" Kaj en tiu momento oni
alvokis Leilinon al la telefono, kio soligis S-rinon Lidkoton inter
sxiaj konjektoj.

Tiuj ankoraux sxvebis antaux sxi en nuba malcerteco kiam Frauxlino
Suferno frapetis cxe sxia pordo.

"Cxu vi alvenas por min konduki malsupren al la teservo? Mi forgesis
kiom malfrua estas la horo," S-rino Lidkoto ekkrietis.

Frauxlino Suferno, diketa fiksrigarda virineto kun modesta hararangxo
kaj akordigxema rideto, nervoze algxustigis la pendantajn klarionbidojn
de sia komplika nigra robo. Frauxlino Suferno estis cxiam en funebra
lamentado kaj cxiam en memorhonorado pri la forpaso de malproksimaj
parencoj sxi surportis la forjxetitajn vestajxojn de iliaj intimaj
familianoj. "Gxi ne estas _precize_ funebra," sxi kutimis diri, "sed
gxi estas la ununura nigra vestajxero kiun posedis la kompatinda
Gxulino--kaj kompreneble Georgo estis nur la duonkuzino de mia
patrino."

Dum la frauxlino antauxenvenis S-rino Lidkoto sin surprizis scivolante
humure cxu la virino lamentas la eksedzigxon de Horaco Pursxo
surportante unu el la malnovaj nigraj satenajxoj de lia patrino.

"Ho, cxu vi _deziris_ malsupreniri por la tehoro?" Suzino Suferno
fiksrigardis sxin, iom konfuzite. "Leilino suprensendis min por resti
apud vi. Sxi opiniis ke vi estos pli komforta restante cxi tie. Sxi
timis ke vi vin sentu iom laca."

"Laca mi estis. Sed mi disponis la tutan posttagmezon por mallacigxi.
Kaj cxi tiun mirindan sofon por min helpi."

"Leilino petis ke mi diru al vi ke sxi suprenhastos dummomente antaux
la vespermangxo post la alveno de cxiuj. Sed la trajno cxiam alvenas
terure malfrue. Sxi bedauxregas la maleblon disponigi al vi aparta