l tiu nerezistebla sofo." Sxi
pauxzis, kvazaux atendante ke sxia filino parolu. Tiam sxi etendis la
brakojn. "Forkuru kaj vin vestu, karulino. Kaj ne maltrankviligxu pri
mi." Sxi cxirkauxbrakis Leilinon intime, premis longan kison sur la
lastan postbrilajxon de sxia malpligrandigxanta rugxigxo. "Efektive, mi
sentas min iomete laca, kaj se ne gxenos vin ke mi malcxeestu la aferon,
mi opinias preferi malbonkondute enlitigxi kaj resti tie gxis via
kompanio disigxos. Kaj nun forkuru, se ne, vi malfruos, kaj pardonpetu
por mi al cxiuj."

VI

La gastoj de la Barklejoj disigxis kaj S-rino Lidkoto, nepre
renormaligxinte post sia dutaga ripozado, sin trovis en la sekvinta
lundo, en soleco kun siaj gefiloj kaj Frauxlino Suferno.

Estis etoso de jubilado en la aero cxar la festeno "disvolvigxis" tiel
eksterordinare bone, tiel ege kontentige, sxajne, por S-rino Lorino
Bulgxero, ke la baldauxa komisiigxo de Vilburo al Romo estis preskaux
nepra certeco. Tiel certa tio sxajnis ke la anticipo de frua rekunigxo
mildigis la cxagrenon kiun Leilino sentis eksciinte la decidon de sia
patrino reiri Italion preskaux tuj. Neniu komprenis tiun decidon.
Sxajnis al Leilino nepre nekredeble ke S-rino Lidkoto malkonsentu resti
cxe ili gxis la fiksigxo de ilia aparta sorto kaj Vilburo ehxis sxian
miregon.

"Kiel vi ne atendu cxi tie, laux la propono de Leilino, gxis ni povos
cxiuj kunfari niajn valizojn kaj kuniri?"

S-rino Lidkoto ridetis pro dankemo dum sxi anoncis sian malkonsenton.
"Malgraux cxio, ne estas certe ke vi faros la valizojn."

"Ho, vi devintus vidi Vilburon kun S-rino Bulgxero," Leilino diris
triumfe.

"Ne, vi devintus vidi Leilinon kun sxi," gxojegis la edzo de Leilino.

Frauxlino Suferno aldonis entuziasme: "Mi ja opinias ke inviti
Harjetinon Fresbion estis genia manovro!"

"Ho, ni estos kun vi baldaux," ridis Leilino. "Tiel baldaux ke estas
vere sensence disigxi."

Sed S-rino Lidkoto eltenis kun la senbrua firmeco pri kiu sxia filino
konsciis ke estos sentutile gxin kontrauxstari. Post sxiaj longaj
monatoj en Hindio, nepre devigis, sxi postulis, ke sxi revenu al
Florenco kaj kontrolu kio okazas al sxia eta tiea logxejo. Kaj sxi jam
estis tiel komforta sur "Utopio" ke sxi eksentas la deziron tien reveni
per la sama sxipo. Tial estis devige ke la filino konsentu pri sxia
decido kaj dauxre gastigi sxin gxis la posttagmezo de la antauxtago de
la surmarigxo de "Utopio". Tiu arangxo ko