ante operam, quo me jam conjugatum Baptismus
salutaris ablueret, quo me in dies gaudebat aptari, et vota sua ac promissa
tua in mea fide compleri animadvertebat. Cum sane et rogatu meo et
desiderio suo, forti clamore cordis abs te deprecaretur quotidie, {100} ut
ei per visum ostenderes aliquid de futuro matrimonio meo; nunquam voluisti.
Et videbat quaedam vana et phantastica, quo cogebat impetus de hac re
satagentis humani spiritus; et narrabat mihi, non cum fiducia qua solebat,
cum tu demonstrabas ei, sed contemnens ea. Dicebat enim discernere se
nescio quo sapore, quem verbis explicare non poterat, quid interesset inter
revelantem te, et animam suam somniantem. Instabatur tamen, et puella
petebatur, cujus aetas ferme biennio minus quam nubilis erat; et quia ea
placebat, exspectabatur.

[Sidenote: XIV. De vita communi agenda dum amicis deliberat.]

24. Et multi amici agitaveramus animo, et colloquentes ac detestantes
turbulentas humanae vitae molestias, pene jam firmaveramus remoti a turbis
otiose vivere: id otium sic moliti, ut si quid habere possemus, conferremus
in medium, unamque rem familiarem conflaremus ex omnibus; ut per amicitiae
sinceritatem non esset aliud hujus et aliud illius; sed quod ex cunctis
fieret unum, et universum singulorum esset, et omnia omnium: cum videremur
nobis esse posse decem ferme homines in eadem societate, essentque inter
nos praedivites, Romanianus[149] maxime communiceps noster, quem tunc
graves aestus negotiorum suorum ad comitatum attraxerant, ab ineunte aetate
mihi familiarissimus; qui maxime instabat huic rei, et magnam in suadendo
habebat auctoritatem, quod ampla res ejus multum caeteris anteibat: et
placuerat nobis ut bini annui tanquam magistratus omnia necessaria
curarent, caeteris quietis. Sed posteaquam coepit

{101} cogitari utrum hoc mulierculae sinerent, quas et alii nostrum jam
habebant, et nos habere volebamus, totum illud placitum quod bene
formabamus*, dissiluit in manibus, atque confractum et abjectum est. Inde
ad suspiria et gemitus*, et gressus ad sequendas [Sidenote: Mat. 7,
13.]_latas_ et tritas _vias_ saeculi, quoniam multae cogitationes erant in
corde nostro; [Sidenote: Ps. 32, 11.]_consilium autem tuum manet in
aeternum_. Ex quo consilio deridebas nostra, et tua praeparabas, nobis
[Sidenote: Ps. 144, 15. 16.]_daturus escam in opportunitate_, et _aperturus
manum atque impleturus_ animas nostras _benedictione_.

[Sidenote: XV. In locum discedentis concubinae a