doctrinae
normam fluitans*, sed tamen non eam relinquebat animus, imo in dies magis
magisque imbibebat.

[Sidenote: VI. Mathematicorum divinationes rejicit.]

8. Jam etiam mathematicorum fallaces divinationes, et impia deliramenta
rejeceram. Confiteantur etiam hinc tibi de intimis visceribus animae meae
miserationes tuae, Deus meus. Tu enim, tu omnino; nam quis alius a morte
omnis erroris revocat nos, nisi vita quae mori nescit, et sapientia mentes
indigentes illuminans, nullo indigens lumine, qua mundus administratur
usque ad arborum volatica folia? tu {109} procurasti pervicaciae meae, qua
obluctatus sum Vindiciano acuto seni, et Nebridio adolescenti mirabilis
animae: illi vehementer affirmanti, huic cum dubitatione quidem aliqua, sed
tamen crebro dicenti, non esse illam* artem futura praevidendi; conjecturas
autem hominum habere saepe vim sortis, et multa dicendo dici pleraque
ventura, nescientibus eis qui dicerent, sed in ea non tacendo
incurrentibus: procurasti ergo tu hominem amicum, non quidem segnem
consultorem mathematicorum, nec eas litteras bene callentem; sed, ut dixi,
consultorem curiosum, et tamen scientem aliquid quod a patre suo se audisse
dicebat, quod* quantum valeret ad illius artis opinionem evertendam
ignorabat. Is ergo vir nomine Firminus, liberaliter institutus et excultus
eloquio, cum me tanquam charissimum, de quibusdam suis rebus, in quas
saecularis spes ejus intumuerat, consuleret quid mihi secundum suas, quas
constellationes appellant, videretur; ego autem, qui jam de hac re in
Nebridii sententiam flecti coeperam, non quidem abnuerem conjicere ac
dicere quod nutanti occurrebat; sed tamen subjicerem, prope jam esse mihi
persuasum ridicula illa esse et inania: tum ille mihi narravit patrem suum
fuisse librorum talium curiosissimum, et habuisse amicum aeque illa
simulque sectantem; qui pari studio et collatione flatabant in eas nugas
ignem cordis sui*, ita ut mutorum quoque animalium, si qua domi parerent,
observarent momenta nascentium, atque ad ea coeli positionem notarent, unde
illius quasi artis experimenta colligerent. Itaque dicebat audisse se a
patre, quod cum eumdem Firminum* praegnans mater esset, etiam illius
paterni amici famula quaedam pariter utero grandescebat; quod latere non
potuit dominum, qui etiam canum suarum partus examinatissima diligentia
nosse curabat: atque ita factum esse ut cum iste conjugis, ille autem
ancillae dies et horas, minutioresque horarum articulos cautissim