io nutritore; et non noveramus. Pertendebat ille et
loquebatur adhuc, et nos intenti tacebamus. Unde et incidit ut diceret
nescio quando se et tres alios contubernales suos, nimirum apud Treveros,
cum Imperator pomeridiano Circensium spectaculo teneretur, exisse
deambulatum in hortos muris contiguos; atque illic ut forte combinati
spatiabantur, unum secum seorsum, et alios duos itidem seorsum pariterque
digressos: sed illos vagabundos irruisse in quamdam casam, ubi habitabant
quidam servi tui, [Sidenote: Mat. 5, 3.]_spiritu pauperes, qualium est
regnum coelorum_, et invenisse ibi codicem in quo scripta erat vita
Antonii. Quam legere coepit unus eorum, et mirari, et accendi, et inter
legendum meditari arripere talem vitam, et relicta militia[200] saeculari
servire tibi: erant* autem ex eis quos dicunt Agentes[201] in rebus. Tunc
subito repletus amore sancto et sobrio pudore, iratus sibi conjecit oculos
in amicum, et ait illi: "Dic, quaeso te, omnibus istis laboribus nostris
quo ambimus pervenire? quid quaerimus? cujus rei causa militamus? Majorne
esse poterit spes nostra in palatio, quam ut amici Imperatoris simus? Et
ibi quid non fragile, plenumque periculis? Et per quot pericula pervenitur
ad grandius periculum? Et quando* istud erit? Amicus autem Dei, si voluero,
ecce nunc fio." Dixit hoc, et turbidus parturitione novae vitae, reddidit
oculos paginis; et legebat, et mutabatur intus ubi in videbas, et exuebatur
mundo mens ejus, ut mox apparuit. Namque dum legit, et volvit fluctus
cordis sui, {136} infremuit aliquando et discrevit, decrevitque meliora;
jamque tuus, ait amico suo: "Ego jam abrupi me ab illa spe nostra, et Deo
servire statui; et hoc ex hac hora, in hoc loco aggredior. Te si piget
imitari, noli adversari." Respondit ille, adhaerere se socium* tantae
mercedis tantaeque militiae. Et ambo jam tui, aedificabant turrim sumptu
idoneo [Sidenote: Luc. 14, 26-35.]_relinquendi omnia sua et sequendi te_.
Tum Pontitianus et qui cum eo per alias horti partes deambulabant,
quaerentes eos devenerunt in eumdem locum, et invenientes admonuerunt ut
redirent, quod jam* declinasset dies. At illi narrato placito et proposito
suo, quoque modo in eis talis voluntas orta esset atque firmata, petiverunt
ne sibi molesti essent, si adjungi recusarent. Isti autem nihilo mutati a
pristinis, fleverunt se tamen, ut dicebat*, atque illis pie congratulati
sunt, et commendaverunt se orationibus eorum, et trahentes cor in terra
abierunt in pal
|