abjecit; quo etiam
Romam, ubi rhetoricam profiteretur, et deinde Mediolanum ut eamdem
artem doceret, abdita Dei providentia missus est; ubi coepit audito
Ambrosio resipiscere, et Manichaeismo abdicato, catechumenus in
Ecclesia Catholica denuo fieri decrevit.

[Sidenote: I. Excitat mentem ad Deum laudandum.]

1. Accipe sacrificium confessionum mearum de manu linguae meae, quam
formasti et excitasti, ut confiteatur nomini tuo; [Sidenote: Ps. 34,
10.]_et sana omnia ossa mea, et dicant: Domine, quis similis tibi?_ Neque
enim docet te quid in se agatur qui tibi confitetur; quia oculum tuum non
excludit cor clausum, nec manum tuam repellit duritia hominum: sed solvis
eam, cum voles, aut miserans aut vindicans; et [Sidenote: Ps. 18, 7.]_non
est qui se abscondat a calore tuo_. Sed te laudet anima mea, ut amet te; et
confiteatur tibi miserationes tuas, ut laudet te. Non cessat nec tacet
laudes tuas universa creatura tua; nec spiritus omnis hominis per os
conversum ad te, nec animalia nec corporalia per os considerantium ea; ut
exsurgat in te a lassitudine anima nostra, innitens[95] eis quae fecisti,
et transiens ad te qui fecisti haec mirabiliter: et ibi refectio et vera
fortitudo.

[Sidenote: II. Dei praesentiam iniquos non effugere: itaque ad eum debere
converti.]

2. Eant et fugiant a te inquieti et iniqui: et tu vides eos, et distinguis
umbras; et ecce pulchra sunt cum eis omnia, et ipsi turpes sunt[96]. Et
quid nocuerunt tibi[97]? aut in quo imperium tuum dehonestaverunt[98], a
coelis usque in novissima justum {64} et integrum? [Sidenote: Ps. 138,
7.]Quo enim fugerunt, cum fugerent a facie tua? aut ubi tu non invenis eos?
Sed fugerunt, ut non viderent [Sidenote: Gen. 16, 14.]_te videntem se_,
atque excaecati in te offenderent; quia [Sidenote: Sap. 11, 25. v.
Sab.]_non deseris aliquid eorum quae fecisti_; in te offenderent injusti,
et juste vexarentur*; subtrahentes se lenitati tuae, et offendentes in
rectitudinem tuam, et cadentes in asperitatem suam*. Videlicet nesciunt
quod ubique sis, quem nullus circumscribit locus, et solus es praesens,
etiam iis qui longe fiunt a te. Convertantur ergo et quaerant te, quia non
sicut ipsi deseruerunt creatorem suum, ita et tu deseruisti creaturam tuam.
Ipsi convertantur, et quaerant te; et ecce ibi es in corde eorum, in corde
confitentium tibi, et projicientium se in te, et plorantium in sinu tuo
post vias suas difficiles: et tu facilis tergens lacrymas eorum; et mag