e ende prijs,
Ende Maria, die God soghede1) [1) zoogde]
Ende dese scone miracle toghede.1) [1) toonde, d.i.: deed gebeuren]
Si halp1) haer uut alre2) noet.2) [1) hielp 2) 2) al haar nood]
Nu bidden wi alle, cleine ende groet,1) [1) groot]
Die dese miracle horen lesen,
Dat Maria moete wesen
Ons vorsprake int soete dal,
Daer God die werelt doemen1) sal [1) oordeelen]
Amen.

Prachtig niet waar, dat door mij gecursiveerde: in de eerste twee
regels: de evocatie van dien biddenden kring, "klein en groot"--zie
jelui 't wel?--als zoo'n prentje, een miniatuurtje van een primitieve in
een antiek brevier? En hoort ge wel, die berustende donkere, als
knielend-afwachtende orgelmuziek der drie laatste regels?...--Welnu,
loonde het genot de moeite niet?... Ja, zoo gaat 't nu eenmaal: nu spijt
't U allicht dat de duikklok, waarin wij ter diepte der tijdzee
onderdoken, reeds wordt opgehaald.... Wij naderen de oppervlakte weer,
de lucht van onzen tijd zullen wij daar onmiddellijk inademen .... Maar
in elk geval, onze kostbare parelen en vreemde planten hebben wij toch
uit de diepte meegevoerd....--En terwijl wij Boutens' "Beatrijs" gaan
lezen, zullen wij zien ... nu en dan, en vergelijkend ... naar die
parelen en naar die planten....--

Noot:

[4] Hier is de vertaling duister. Het oorspronkelijke heeft: A
ciascun'alma presa e gentil core hetgeen beteekent: Aan elke verliefde
ziel en edel hart.

* * * * *

IV

P.C. Boutens' Beatrijs

Als een mensch zich-zelven moe wordt; als hij een afkeer van zichzelf
krijgt; als al datgene wat tot dan zijn trots, zijn geluk, zijn hoogste
doel was, hem plots een ledigheid, een grauwte, een vertwijfeling en een
doelloosheid blijkt; als al datgene wat hem als zijn leven-zelf was, hem
als het levenlooze verschijnt--dan, indien hij sterk en jong is en nog
niet het passieve van den uitgeleefde en welhaast-stervende heeft, dan
wendt hij zich meerendeels om troost, om een nieuw ideaal, tot het
tegengestelde van het oude, van alles wat hij vroeger zoo diep heeft
liefgehad. En gelijk de menschen, zoo de tijd, ja: meer dan de menschen
aldus de tijd, want betrekkelijk zelden schijnt deze--ofschoon ook dat
wel eens gebeurt--te sterven, d.w.z.: breekt abrupt af en wordt
opgevolgd door een, die een ander is dan hij, met als uitvaart-en
geboortklok-bronzen-donder een stormend luien als van de Fransche
revolut