ux rosmaro aux hipopotamo; sed rememorante ke sxi mem
nun estas tre malgranda, sxi fine konstatis ke gxi estas nur muso
englitinta en la akvon same kiel sxi mem.

"Cxu eble utilus," pensis Alicio, "alparoli cxi tiun muson? Cxio
estas tiel neordinara cxi tie, ke kredeble gxi havas la kapablon
paroli, kaj almenaux ne malutilos provi gxin." Do sxi ekparolis
per: "Ho muso, cxu vi konas la elirejon el tiu cxi lageto? Mi tre
lacigxas, ho Muso, cxirkauxnagxante en gxi." (Alicio kredis ke "Ho
Muso" estas nepre prava formo por alparoli muson; sxi neniam gxis tiu
tago alparolis muson, sed sxi memoris el la latina lernolibro de sia
frato la deklinacion: "Muso--de muso--al muso--muson--ho muso!")

La Muso rigardis sxin scivole, tamen diris nenion, sed faris signon al
sxi palpebrumante per unu okuleto.

"Gxi eble estas franca muso alveninta Anglujon kun Vilhelmo la
Venkanto; sekve gxi povas ne kompreni la anglan lingvon." (Malgraux
la fakto ke sxi bone konis multe da historiaj nomoj kaj epizodoj,
Alicio ne havis tre klarajn ideojn pri _datoj_!) Sxi do rekomencis
france, dirante "_ou est ma chatte?_" (la unua frazo en sxia
lernolibro).

La Muso tuj eksaltis el la akvo, kaj gxia tuta korpo timskuigxis.

"Ho, pardonu! mi petegas," ekkriis Alicio, timante ke sxi vundis la
sentojn al la kompatinda besto, "mi tute forgesis ke vi ne amas la
katojn."

"Ne--amas--katojn," diris ripete la Muso per pasia sibla vocxo. "Cxu
_vi_, se vi estus mi, amus la katojn?"

"Nu, eble ne," Alicio respondis per paciga tono, "sed ne kolerigxu.
Malgraux cxio, mi tre sxatus montri al vi nian katon _Dajna_; vi nepre
ekamus la katojn, se nur vi povus vidi _sxin_. Sxi estas la plej kara
dorlotajxo en tuta la mondo,"--Alicio malvigle sencele nagxetis dum
sxi parolis--"kaj tiel komforte sxi murmuras apud la fajro lekante
la piedojn kaj visxante la vizagxon; ankaux tiel bela molajxo por
dorloti sur la genuoj, ankaux tiel lerta muskaptisto--ho, pardonu,"
denove ekkriis Alicio, cxar la Muso elstarigis erinace la tutan felon;
sekve sxi estis certa ke gxi tre profunde ofendigxis, kaj sxi rapidis
aldoni: "Se estas al vi malagrable, ni ne plu parolu pri _Dajna_."

"_Ni_ ne plu!" ekkriis la Muso, kiu tremis gxis la lasta vostharo.
"Cxu vi imagas ke _mi_ volus priparoli tian temon? Cxiam nia familio
malamis la katojn kaj nun malamas, malamindaj malgxentilaj bestoj!
Estonte vi jam neniam auxdigu antaux mi ecx la nomon kato!"

"Tion mi promesas tre volonte," diris A