ute
kontenta, cxar mi ja ne volas resti tie cxi eterne."

Pasis kelka tempo en plena silento. Poste rompis la silenton rulbruo
de malgrandaj vagonradoj, kaj vocxoj ne malmultaj ekparolis cxiuj
kune. Sxi elauxdis nur la sekvantajn:

"Kie la alia sxtupetaro?--Mi ja devis alporti nur unu, la
alian Bil alportas--Bilcxo, gxin starigu tie cxi--Jen en
cxi tiu angulo ni starigu ilin--Ne, ne! antaux cxio necesas
kunligi ilin, alie ni ne atingos la fenestron--Vi ne gxenu
vin, ili jam suficxe tauxgas--Vi, Bil, ekkaptu cxi tiun
sxnuron--Cxu la tegmento subtenos la premon?--Gardu vin,
jen malfiksigxinta ardezajxo--Ho, gxi jam falas, gardu la
kapojn sube--(Lauxta frakaso)--Nu, kiu fusxis tion?--Mi
kredas ke Bil--Kiu devas derampi la kamentubon?--Ne, mi
ne volas, vi rampu mem--Tion ne _mi_, Bil devas--Bil, la
mastro ordonas ke vi derampu."

"Do, Bil devas derampi la kamentubon," pensis Alicio. "Cxiujn
malagrablajxojn oni trudas al Bil. Mi ne volus esti en la situacio
de Sro. Bil. La fajrujo estas tre mallargxa, sed malgraux cxio mi
nepre sukcesos trafi lin per la piedo." Sxi eltiris la piedon kiel
eble pleje el la tubo kaj atendis gxis sxi auxdis tutapude en la tubo
cxirkauxgratadon kaj rampadon de iu besteto (kiaspeca gxi estis, sxi
el la sonoj ne povis diveni). Tiam dirante al si 'Tio nepre estas Bil'
sxi provfrapis per la piedo en la tubon, kaj atende auxskultis.

Unue sxi auxdis lauxtan hxoron:

"Jen Bil tie supre! Pafigxis el tubo!! Falas teren!!!"

Poste la vocxo de l' Kuniklo diranta tutsole: "_Kaptu lin, vi cxe la
barilo._" Sekvis unumomenta silento kaj fine alia konfuza vocxaro:

"Subtenu la kapon--Brandon. Ne sufoku lin--Kio al vi
okazis, kunulo--Diru al ni--"

Auxdigxis responde tre malforta sibla vocxo ("jen la vocxo de Bil,"
pensis Alicio).

"Nu, apenaux mi scias--ne pli, dankojn--jam
mi refortigxas--mi estas tro konfuzita por
rakonti--io--kvazaux risorte--atakis min--kaj
mi pafigxis supren kiel raketo--jen cxio."

"Tute vere, ni ja vidis vin," diris la aliaj.

"Ni devas ekbruligi la domon," diris la vocxo de l' Kuniklo. Alicio tuj
ekkriis kiel eble plej lauxte "se vi tion atencos, mi instigos kontraux
vi _Dajna'n_."

Sekvis tuja kaj plena silento. "Kion nun ili faros?" pensis Alicio.
Laux sxi la plej prudenta rimedo estus forpreni la tegmenton.

Post unu, du momentoj denove komencis cxirkaux