entante kontraux si.
[Ilustrajxo: LA KUNIKLO FALAS EN SIAN KUKUMEJON.]
Post kelkaj momentoj sxi cxesis paroli kaj auxskultis, cxar sxi auxdis
ekster la cxambro ies vocxon diranta: "Mariano, Mariano! se vi ne tuj
alportos al mi la gantojn--" Sekvis la sonoj de piedtrotetado supren
laux la sxtuparo. Alicio komprenis ke la Kuniklo venas por sercxi
Marianon. Pro timo al li, sxi tiel forte tremis ke la tuta dometo
skuigxis. Sxi ja forgesis ke nun sxi estas preskaux miloble pli granda
ol la Kuniklo, kaj tute ne bezonas timi gxin.
Laux la auxdataj sonoj la Kuniklo alvenis gxis la pordo, kaj
klopodadas malfermi gxin. Sed, cxar la pordo estis malfermebla
nur internen, kaj cxar Alicio forte premas gxin per la kubuto,
tiu klopodado malsukcesis. Sxi auxdis gxin diri al si: "Do, mi
cxirkauxiros kaj enigxos tra la fenestro."
"Vi ne faros _tion_" pensis Alicio. Atendinte gxis sxi auxdas la
Kuniklon apude sub la fenestro, sxi subite eletendis la manon kaj
faris provkapton en la aero. En la manon sxi ricevis nenion, sed
auxdis subitan timekkrion, la falon de ia korpo, kaj samtempe la sonon
de frakasata vitro. El tio sxi konkludis ke gxi falis en kukumejon,
aux en ion tiuspecan.
Post unu momenton sxi auxdis tre koleran vocxon (certe la vocxon de
l' Kuniklo) diranta: "Pat, Pat, kie vi estas, kanajlo?" kaj responde
(de malproksime) jen alia vocxo de sxi nekonata: "Se placxas, Mosxto,
jen mi tie cxi. Mi fosas pomojn."
"Fosas _pomojn_? Cxi tien, sencerbulo, kaj eligu min el _cxi tio_."
(Denove auxdigxas sonoj de frakasata vitro.)
"Nun, vi diru al mi, Pat, kio tio estas en la fenestro?"
"Brako, Ekscelenco." (Laux la akcento per kiu li parolis li certe
estis irlandano.)
"Cxu 'brako' vi diris, stultulo? Kiu en la tuta mondo iam vidis brakon
tiel grandan? Gxi ja sxtopas la tutan fenestron."
"Estas vero, Ekscelenco; sed, malgraux cxio, gxi estas brako."
"Nu, gxi ne devas esti tie, kio ajn gxi estas. Vi iru tuj kaj forprenu
gxin."
Post tio sekvis longa silento; nur malofte Alicio auxdis flustrajxojn:
ekze.,
"Mi ne sxatas gxin, Mosxto, tut' ne, tut' ne!" kaj "Vi obeu,
malkuragxulo."
En la fino sxi la duan fojon eletendis la manon kaj faris provkapton
en la aero. Cxi tiun fojon sxi auxdis _du_ timkriojn, kaj ankaux
duobligxis la sonoj de frakasata vitro. "Tiu kukumejo nepre havas
multe da kadroj," pensis Alicio. "Kion oni projektos nun? Pri la
projekto eltiri min el la fenestro, se nur ili povus, mi estus t
|