aux tiu ordono, la jxurintaro elskribis cxiujn tri datojn sur la
ardezoj; poste kalkulis la sumon, kaj eligis solvon en spesmiloj kaj
spesdekoj!

"Demetu vian cxapelon," diris la Regxo al la atestanto.

"Gxi ne estas mia," kontrauxdiris la Cxapelisto.

"Do, _sxtelita_!" ekkriis la Regxo, turnante sin al la jxurintoj:
cxiuj notis ke la cxapelo estas sxtelita.

"Mi tenas provizon da ili por vendi," la Cxapelisto klarigis. "Propran
cxapelon mi havas neniun. Mi estas ja Cxapelisto."

Kaj nun la Damo almetis la okulvitrojn kaj severe rigardegis la
Cxapeliston. Sub sxia rigardego tiu paligxis kaj tremis.

"Vi diru vian evidencon," diris la Regxo. "Se vi persistos konduti en
tia ridinde timigita maniero, mi tuj ekzekutigos vin."

Tiu minaco ja ne kuragxigis la atestanton. Li sencxese sxangxis la
sintenadon, apogante la korpon jen sur unu piedo, jen sur la alia. Kun
tre maltrankvila mieno li konstante rigardis la Damon; kaj, pro lia
konfuzigxo, li ecx elmordis grandan pecon el la tetaso anstataux el la
buterpano!

En tiu momento Alicio havis tre kuriozan korpsenton. Kio povus esti la
kauxzo? Post ne longe sxi konstatis ke ankoraux unu fojon sxi komencas
_kreski_. Unue sxi preskaux decidigxis starigxi kaj eliri la jugxejon.
Tamen post plua pripenso, sxi opiniis ke estos pli bone resti kie sxi
nun sidas, gxis manko da spaco devigos la eliron.

"Bonvolu ne tiel forte premi min," diris la Gliro, kiu nun trovigxis
sidanta apud sxi. "Apenaux mi povas spiri."

"Pardonu, sed mi ne povas ne," Alicio respondis humile. "Mi ja
kreskas."

"Vi ne rajtas kreski tie cxi," diris la Gliro.

"Sensencajxo," rediris Alicio pli kuragxe. "Ankaux _vi_ kreskas."

"Jes," respondis la Gliro. "Sed mi kreskas laux normala rapideco, kaj
vi malnormale, ridinde!" Kaj kun tre malagrabla mieno li eligis sin el
sia sidloko, kaj transiris al la alia flanko de l' jugxejo. La Damo dume
ecx ne unu momenton cxesis rigardegi la Cxapeliston, kaj, en la momento
kiam la Gliro transiras la jugxejon, sxi diris al unu el la cxambelanoj:
"Alportu al mi la liston de la kantintoj en la lasta koncerto." Auxdinte
tiun ordonon la Cxapelisto tremis tra la tuta korpo tiel forte, ke
ambaux sxuoj fortremigxis de la piedoj.

"Vi nur eldiru vian evidencon," ripetis kolere la Regxo; "se ne, mi
nepre ekzekutigos vin, cxu vi estas nerve afliktata, aux ne."

"Se placxas al via Regxa Mosxto," la Cxapelisto tuj komencis per
tremanta vocxo--"mi estas malricxulo--kaj apenaux