ardante la sunsubiron. Sxi komencis pripensi la
fratineton kaj cxiujn sxiajn aventurojn, gxis ankaux sxi falis en
revon.
Jen sxia revo:--
Unue pri Alicio mem sxi revis. En sxia fantazio denove la manetoj de
Alicio kunligigxis sur sxiaj genuoj, denove tiuj klarbluaj okuloj
de Alicio rigardas supren en sxiajn. Sxi kvazaux auxdis la verajn
vocxtonojn, kvazaux vidis tiun nur-Alician kapskuon (por postenigi la
vageman buklon, kiu cxiam malgraux cxio volas fali antaux la okuloj);
kaj dum sxi auxskultas--aux sxajnas auxskulti--la tuta cxirkauxajxo
farigxis plene posedata de tiuj strangaj songxvivajxoj.
Jen la longa herbajxo murmuris cxe sxiaj piedoj cxar la Blanka Kuniklo
preterpasas--jen la timigita Muso plauxde nagxas tra la tutapuda al sxi
akvo--Jen sxi ekauxdis la tintadon de la tetasoj, dum la Martleporo
kun siaj kunuloj partoprenas la neniam finigxantan mangxadon, kaj
la altvocxajn kriojn de la Damo ordonanta la malfelicxajn gastojn
for, for al la ekzekutisto! Ankaux, jen la porkinfano ternadas sur
la dukinaj genuoj, dum frakasigxas cxirkauxe la teleroj kaj pladoj.
Denove plenigis la aeron tiu stranga krio de la Grifo, tiuj gratoj
de l' Lacerta grifelo, la sufokaj blekoj de la subpremataj kobajoj;
kaj malproksime, auxdigxas la plorgxemoj de la Falsa Kelonio.
Tre longe sxi sidadis, kun okuloj fermitaj, kaj preskaux kredis ke
sxi mem vagas en tiu stranga Mirlando, kvankam sxi bone konsciis ke,
se nur sxi malfermos la okulojn, la fantazioj malaperos, kaj cxio
refarigxos ordinara.
Se sxi malfermos la okulojn, jam ne murmurigos la herbon Blanka
Kuniklo, sed nur la vento; la akvoplauxdojn kauxzos ne la Muso,
sed nur sxanceligxantaj kanoj; la tintadantaj tetasoj refarigxos
sxafsonoriloj; tuj mortos la altvocxaj krioj de la furioza Damo,
renaskigxante kiel krioj de la sxafpasxtisto; la infana ternado kaj
cxiuj aliaj strangaj bruoj farigxos--nur konfuzita bruaro de la
farmkorto; kaj, anstataux la profundaj gxemoj de la Falsa Kelonio,
sxi auxdos de malproksime la blekadon de la bovinoj.
Fine, sxi imagis al si kiel cxi tiu sama fratineto en la venontaj
jaroj estos mem plenagxa virino; kiel sxi kredeble gardos, dum la
maturaj jaroj, la simplan kaj ameman koron kiu karakterizas la nunan
infanecon; kiel sxi kredeble kolektos cxirkaux si aliajn infanojn, kaj
al _ili_ briligos la okulojn per multe da strangaj rakontoj, eble
ecx per tiu cxi stranga Songxo; kiel sxi kredeble simpatie partoprenos
cxiujn iliajn simplajn gxojoj
|