momento atendante ke sxi estos
piedpremata, ree cxirkauxkuris la kardon. La hundido, siaparte,
komencis fari rapide tutan serion da sinjxetoj; cxiufoje gxi nur
malmulte antauxen kuris, sed multe kuris malantauxen. Sencxese gxi
rauxke bojadis, gxis fine gxi sidigxis malproksime, kaj spiregadis,
kun lango elpendigxanta kaj la grandaj okuloj duonfermitaj.
Tiu momento sxajnis al Alicio oportuna por forkuro. Sxi tuj ekkuris,
kaj ne cxesis kuradi gxis sxi sentis sin laca kaj spireganta, kaj (pro
la longa interspaco) la bojado farigxis apenaux auxdebla.
"Tamen gxi estis tre bela hundeto," diris Alicio apogante sin kontraux
ranunkuleto por ripozi; kaj ventumante sin per unu el gxiaj folioj
sxi dauxrigis: "Mi tre volus instrui al gxi lertfarajxojn, se nur mi
estus... tauxgegranda. Ho, preskaux mi forgesis ke mi devas rekreski!
Mi konsideru kion fari; mi kredas ke nepre estos necese ke mi trinku
aux mangxu _ion_. Sed jen la cxefa demando: kion trinki aux mangxi."
Alicio cxirkauxrigardis sur cxiujn florojn kaj herbtrunketojn, sed
nenion sxi vidis kiu havis la aspekton esti la tauxga mangxajxo. Sed
jen, apud sxi, staris granda fungo, egale alta kun sxi mem. Esplorinte
gxin, sube kaj cxirkauxe, sxi decidigxis esplori ankaux la supron.
Levinte sin sur la piedpintojn, sxi havis la okulojn gxuste super la
rando. Sidantan sur la supro, kun la brakoj falditaj, sxi ekvidis
grandan bluhauxtan rauxpon kiu serene fumas longan turkan pipon.
CXAPITRO V
ALICIO RICEVAS ADMONON DE LA RAUXPO
Tre longan tempon Alicio kaj la Rauxpo silente rigardis unu la alian;
fine la Rauxpo elprenis la pipon el la busxo kaj alparolis sxin per
malvigla dormema vocxo:
"Kiu _vi_ estas?" gxi diris.
Jen ne tre kuragxiga komenco! Alicio respondis malsinfide:
"Apenaux mi scias, Sinjoro, en la nuna momento. Mi bone scias kiu
mi est_is_, kiam mi levigxis hodiaux matene, sed mi kredas ke mi
sxangxigxis multfoje dum la tago."
"Kion vi volas kredigi per tio?" diris tre severe la Rauxpo. "Klarigu
vin."
"Bedauxrinde, Sinjoro, mi ne povas klarigi _min_" diris Alicio, "cxar
mi ja ne estas mi mem."
--"Ne komprenas," diris la Rauxpo.
"Tamen mi ne povas igi gxin pli klara," Alicio tre gxentile respondis,
"cxar mi mem ne komprenas. Kaj, ke la korpalteco ofte malsamigxas dum
la dauxro de unu tago estas tre konfuzige."
--"_Ne_ estas," diris la Rauxpo.
"Nu, eble vi ne ankoraux spertis gxin," diris
|