"cxar alie vi ne venus tien cxi."

Sxajnis al Alicio ke tio tute ne estas pruvo; tamen, preterlasante
sin, sxi demandis "kaj kiel vi scias ke vi estas mem freneza?"

"Por komenci," la Kato respondis, "vi konsentas ke hundoj ne estas
frenezaj?"

"Jes, mi povas konsenti al tio," diris Alicio.

"Nu do," la Kato dauxrigis, "la hundoj grauxlas kiam ili estas
kolerigitaj, kaj svingas la voston, kiam gxojigitaj. Mi, kontraste,
grauxlas gxojigite kaj kolerante svingas la voston. Cxu do mi ne estas
freneza?"

"Al tio mi ne konsentas," Alicio tuj respondis, "cxar ne per grauxlo
la katoj esprimas plezuron; laux mi, ilia maniero esprimi plezuron
estas tre dolcxa _murmuro_."

"Vi gxin nomu laux via prefero," diris la Kato. "Cxu hodiaux vi
kroketludos cxe la Damo?"

"Tion mi tre sxatus," Alicio respondis avide, "sed gxis nun mi ne
ricevis inviton."

"Vi tie vidos min," diris la Kato kaj--malaperis!

Tio ne multe surprizis Alicion; sxi ja jam alkutimigxis al strangaj
okazoj. Dum sxi rigardas la lokon, kie antauxe sidis la Kato, gxi
subite reaperis. "Pardonu," gxi diris, "kio okazis je la bebo?
Preskaux mi forgesis demandi!"

"Farigxis porketo," Alicio respondis tre trankvile, kvazaux la Kato
revenis laux la ordinara venmaniero.

"Mi kredis ke tio okazos," diris la Kato kaj denove malaperis.

Iom da tempo Alicio staris atende, kredante ke sxi eble revidos gxin.
Poste sxi komencis iri en la direkto de la loko kie, laux la Kato,
logxas la Martleporo. "Cxapelistojn," sxi diris al si, "mi jam konas;
do la Martleporo estos por mi multe pli interesa: kaj cxar ni jam
havas Majon, gxi eble ne estos furioza; aux almenaux malpli furioza ol
en Marto."

Dirante tion, sxi suprenrigardis. Jen denove la Kato sidis sur
arbobrancxo.

"Cxu vi diris porkon, aux forkon?" diris la Kato.

"Porkon," respondis Alicio, "kaj mi multe preferus, se cxe sekvantaj
alvenoj vi bonvolus aperi kaj malaperi malpli subite: tiu subiteco via
estas por mi vere kapturniga."

"Laux via placxo," diris la Kato, kaj tuj ekmalaperis tutmalrapide,
komencante per la vostpinto kaj finante per la grimaco, kiu restis
kelkajn momentojn post kiam la cetera korpo malaperis.

"Nu," pensis Alicio, "tre ofte mi vidis katon sen grimaco; sed
_grimaco sen kato_! jen la plej kurioza objekto kiun mi iam vidis en
la tuta vivo."

Irinte antauxen kelkajn pasxojn plu, sxi ekvidis la domon de la
Martleporo. Sxi kredis ke tio cxi certe estas _lia_ domo, cxar la
du kamentuboj