la Damo jam
sidigxis sub la arboj por ripozi. Sed ekvidinte la Damon, ili tuj
levis sin kaj enue ekludis. Por instigi ilin la Damo anoncis ke ecx
unumomenta prokrasto kostos al la prokrastanto--la vivon. Dum la
tuta ludtempo, tra la tuta ludkampo, la Damo ne cxesis malpaci kun la
aliaj ludantoj kaj cxiumomente kriegis "Senkapigu lin," aux "Senkapigu
sxin." La soldatoj devis gardi la cxiuminute mortkondamnatojn; por
plenumi tiun devon, estis necese ke ili forlasu la luddevon, t.e. la
devon esti arkoj; kaj konsekvence restis post duonhoro ecx ne unu
arko; cxiuj partoprenintoj (krom la Regxo, la Damo, kaj Alicio) estis
jam mortkondamnitaj kaj soldate gardataj.
La Damo--pro manko da senkapigebla materialo--cxesis labori, kaj per
spireganta vocxo demandis al Alicio:
"Cxu vi jam vidis la Falsan Kelonion?"
"Ne," respondis sxi, "ecx mi ne scias kio estas Falsa Kelonio."
"Gxi estas," la Damo respondis, "la kreitajxo, el kiu oni faras la
falskelonian supon."
"Mi neniam vidis tian beston," diris Alicio, "aux ecx auxdis pri gxi."
"Vi venu, do," diris la Damo, "kaj li mem diros al vi sian
vivhistorion."
En la momento kiam sxi ekiris kun la Damo, sxi auxdis la Regxon
diranta (per tre mallauxta vocxo) al la tuta cxeestantaro: "Oni vin
pardonas--cxiujn."
"Jen tre bona afero," sxi pensis. "Do, malgraux cxio, tiuj teruraj
ekzekutoj ne efektivigxos. Mi tre, tre gxojas pri tio."
Baldaux ili alvenis al Grifo kusxanta en la sunlumo kaj profunde
dormanta. (Se vi ne scias kio estas Grifo, rigardu la ilustrajxon.)
"Levu vin, dormemulo," ordonis la Damo, "kaj konduku cxi tiun
frauxlinon al la Falsa Kelonio, por ke sxi auxskultu lian
vivhistorion." Tiam por ekskuzi sin al Alicio sxi aldonis: "Mi mem
devas iri returne por arangxi kelkajn ekzekutojn kiujn mi ordonis."
Kaj sxi foriris lasante Alicion sola kun la Grifo.
La Grifo, levinte sin kaj frotinte la okulojn, atendis gxis la Damo
malaperis kaj tuj--tuj mokridis sxin. "Jen bona sxerco," li diris,
duone al si, duone al Alicio.
"Ho, gxin diru al mi, mi petas," Alicio diris.
[Ilustrajxo: LA GRIFO PROFUNDE DORMIS.]
"Nu, la sxerco estas _sxi_ mem," diris la Grifo. "Cxio tio pri la
ekzekutoj estas nur sxia fantazio; oni ja fakte neniun ekzekutas!
Tamen, vi rapidigxu!"
"Tie cxi cxiu ja ordonas rapidigxi," pensis Alicio, dum sxi malrapide
sekvas gxin. "Neniam en la tuta vivo oni tiom cxirkauxordonis min,
neniam!"
Ne multe progresinte, ili jam ekvi
|