Pobotele per unu spesmilo.
Maljunul'! (la demandon la filo nun sxangxis)
Ja sendenta al vi la makzelo,
Sed anseron kun ostoj, ecx bek' vi formangxis!
Jen vere mirinda muelo!
Dum juneco min logis la legxoscienco
Je l' edzino mi havis procesojn:
Ecx sur feron mi nun (dank' al tiu parenco)
Povus fari la makzelimpresojn!
Tre maljuna vi estas! pro tiu okazo
Senpovigxas, cxu ne, la okulo?
Tamen jen balancigxas angil' sur la nazo!
Ho, klarigu, mirinda lertulo!
Tri klarigojn vi havis (kolera l' ekkrio)
Vi forkuru, vi--fosu tomatojn!
Mi ne plu da instruo... suficxas ja tio!
Forpermeson ricevu aux--batojn.
--"Ne prave!" diris la Rauxpo.
"Mi timas ke ne _tute_" diris Alicio hontante; "kelkaj el la vortoj
sxangxigxis."
"Malprave, de komenco gxis fino," diris decide la Rauxpo. Sekvis
kelkminuta silento.
Unue parolis la Rauxpo. "Kiun grandecon vi deziras havi?" gxi diris.
"Ho, pri grandeco, mi ne estas tre postulema," rapide Alicio
respondis, "sed vi scias ke oni ne sxatas tiel ofte sxangxigxi."
--"Ne scias," diris la Rauxpo.
Alicio nenion respondis. Neniam en la vivo oni tiom kontrauxdiris al
sxi, kaj sxi konsciis ke rapide sxi perdas la paciencon. "Do vi estas
jam nun kontenta?" diris la Rauxpo.
"Ne, sinjoro," diris Alicio; "mi sxatus esti iomete pli granda, se al
vi ne malplacxas, cxar ok centimetroj estas ja alteco tute bizara."
"Tre _bona_ alteco," interrompis kolere la Rauxpo, kaj cxe la diro
starigis sin vertikale. (Gxi havis precize ok centimetrojn!)
--"Sed por mi ja ne kutima," plendis la kompatinda etulino.
Kaj sxi pensis en si: "Se nur la bestoj kaj birdoj ne estus tiel
ofendigxemaj!"
"Vi alkutimigxos post kelka tempo," diris la Rauxpo, kaj enbusxiginte
la pipon, gxi denove ekfumis.
Cxi tiun fojon Alicio pacience atendis gxis gxi reparolos memvole.
Post unu, du minutoj la Rauxpo demetis la pipon kaj skuis sin. Tiam,
derampinte de la fungo, gxi rampis for en la herbon, kaj, rampante,
jxetis post si la rimarkon:
"Unu flanko igos vin kreski, la alia malkreskigos."
Cxi tion kaj nenion plu! "Unu flanko de _kio_? Alia flanko de _kio_?"
pensis en si Alicio.
La Rauxpo tuj respondis al sxia _penso_, dirante "De la fungo," kaj
post unu momento malaperis.
Alicio r
|