ajne estis auxtoritatulo, ekkriis: "Vi sidigxu
cxiuj, kaj auxskultu _min_. Mi tre baldaux igos vin suficxe sekaj!"

Ili do sidigxis, cxiuj en unu granda rondo, kun la Muso en la centro.

Alicio fikse kaj atente rigardadis la Muson, cxar sxi havis fortan
antauxsenton, ke sxi nepre suferos malvarmumon, se sxi ne baldaux
resekigxos.

"Hm," komencis la Muso kun tre impona mieno "cxu cxiuj estas pretaj?
Jen la plej bona sekigajxo kiun mi konas. Silentu cxiuj, mi petas!
'Vilhelmo Venkinto, kies aferon la papo subtenis, baldaux subigis la
anglan popolon, kiu pro manko de probatalantoj alkutimigxis dum la
lastaj jaroj al uzurpado kaj venkigxo. Edvino kaj Morkaro, grafoj de
Mercio kaj Nortumbrio--'"

"Ho, ve!" gxemis la Loro, frosttremante.

"Pardonu," diris la Muso tre gxentile (kvankam li tre sulkigis la
brovojn), "cxu vi parolis?"

"Ne mi," la Loro rapide respondis.

"Mi kredis ke jes," diris la Muso. "Sed mi dauxrigu. 'Edvino kaj
Morkaro grafoj de Mercio kaj Nortumbrio farigxis liaj partianoj, kaj
ecx Stigando la patrujama cxefepiskopo de _Canterbury_ trovis gxin[2]
konsilinda--"

"Trovis _kion?_" diris la Anaso.

"Trovis _gxin_," la Muso respondis iom malafable. "Cxu vi ne komprenas
kion signifas 'gxi'?"

"Nu, mi tre bone komprenas kion 'gxi' signifas, kiam mi trovas ion.
Plej ofte 'gxi' estas rano aux vermo. Tamen la demando estas: kion
trovis la cxefepiskopo?"

"Tiun demandon la Muso ne atentis sed dauxrigis rapide: 'trovis gxin
konsilinda iri kun _Edgar Atheling_ por renkonti Vilhelmon kaj proponi
al li la kronon. Sed la insulta fiero de liaj Normanoj--' kiel vi
sentas vin nun, mia kara?" gxi diris abrupte, alparolante Alicion.

"Malseka, same malseka kiel en la komenco," Alicio respondis iom
melankolie. "Via rakonto ne sekigas min."

"Kon-sid-er-ad-inte la jxus anonc-itan rezult-at-on," ekdiris solene
la Dodo, "mi proponas ke cxi tiu kunsido tuj fermigxu por ke oni
el-kon-sid-er-adu kaj senprokraste ef-ekt-iv-ig-u pli energiajn
ri-med-ojn."

"Kian lingvon vi parolas?" demandis la Agleto. "De tiuj longaj vortoj
mi ne scias la signifon, kaj plue mi kredas ke vi ne scias mem."

La Agleto deklinis la kapon por kasxi sian mokridon, sed kelkaj el la
birdoj sibleridis auxdeble. La Dodo per vocxo ofendita reparolis pli
simple: "Jen kion mi intencis diri: la plej bona rimedo por sekigi nin
estus la 'Kauxko'-vetkuro."

"Kio do estas Kauxko?" diris Alicio. Tiun demandon sxi faris, ne
dezirante la informon, se