eens na. Die was verre van benijdenswaardig. Hij bevond zich op weg
naar Japan. Hij was wel zeker daar aan te komen, maar hoe weer te
vertrekken? Hij had geen cent op zak.
Gelukkig waren zijn overtocht en vertering aan boord vooruit
betaald. Hij had dus nog vijf of zes dagen tijd om te denken wat
hij doen moest. Wat hij at en dronk gedurende dezen tocht, laat zich
niet beschrijven. Hij at voor zijn meester, voor Aouda en voor zich
zelven. Hij at alsof Japan, waar hij nu heen ging, een verlaten land
was, verstoken van alle levensmiddelen. Den 13en, met den vloed,
liep de Carnatic de haven van Yokohama binnen.
Dit punt is eene zeer belangrijke aanlegplaats in de Stille Zuidzee,
welke alle schepen aandoen, die in dienst zijn van het brieven- en
reizigers-vervoer tusschen Noord-Amerika, China, Japan en Nederlandsch
Indie. Yokohama ligt aan dezelfde golf als Yeddo, niet ver verwijderd
van deze stad, welke de tweede hoofdstad is van het japansche rijk,
de residentie van den Taikoen, den burgerlijken keizer, de mededingster
van Miako, de groote stad, welke de verblijfplaats is van den Mikado,
den geestelijken keizer, den afstammeling der goden.
De Carnatic wierp haar anker voor de kade van Yokohama, in de nabijheid
van den havendam en de entrepots, te midden van een aantal schepen
van alle natien.
Passepartout begaf zich zonder eenige geestdrift aan wal, en betrad
het zoo zonderlinge land der zonen van de zon. Hij had niets beters
te doen dan het toeval tot zijn gids te nemen, en met dezen de straten
der stad te doorkruisen.
Fogg's bediende bevond zich eerst in een geheel europeesche stad,
te midden van huizen met lage gevels en veranda's, waaronder zich
bevallige voorhuizen vertoonden en die met hare straten, pleinen,
dokken en entrepots de ruimte besloeg tusschen het voorgebergte en de
rivier. Daar, zoowel als te Hong-Kong en te Calcutta, wemelden alle
natien door elkander, Amerikanen, Engelschen, Chineezen, Hollanders,
meest allen kooplieden, die alles wilden verkoopen en alles wilden
koopen, en te midden van die menigte gevoelde zich de Franschman zoo
vreemd als of hij zich in het land der Hottentotten bevond.
Passepartout had nog wel een redmiddel, namelijk zich te wenden
tot de fransche of engelsche consulaire agenten te Yokohama, maar
hij zag er tegen op zijne geschiedenis te verhalen, die zoo nauw
verwant was aan die van zijn meester, en voor hij daartoe overging,
wilde hij alle andere redmiddelen beproe
|