en. Op de tafel lagen
een paar pijpen opium. Fix stopte er hem eene in de hand. Passepartout
nam ze werktuigelijk aan, stak ze in den mond, deed eenige trekken
en viel toen onder den invloed van den verdoovenden geur voorover.

"Eindelijk," zeide Fix, toen hij Passepartout buiten kennis zag;
"Fogg zal van het vertrek der Carnatic geen kennis dragen en als hij
toch vertrekt, zal het niet zijn door behulp van dien verwenschten
Franschman."

Daarop betaalde hij de vertering en ging heen.

TWINTIGSTE HOOFDSTUK.

Waarin Fix in rechtstreeksche onderhandeling treedt met Phileas Fogg.

Gedurende dit gesprek, waarbij waarschijnlijk Fogg's geheele toekomst
op het spel stond, geleidde deze mevrouw Aouda door de straten van
de engelsche stad. Toen Aouda zijn aanbod had aangenomen om haar mede
naar Europa te nemen, moest hij ook alle benoodigdheden aanschaffen,
die zulk een lange reis medebracht. Dat een Engelschman, zooals hij,
de reis om de wereld maakt met zijn valies in de hand, kan er nog
door; maar eene vrouw kon in zulke omstandigheden dergelijke reis,
op die wijze niet ondernemen. Daarom was men wel verplicht allerlei
kleederen en voorwerpen, die zij soms onderweg noodig mocht hebben,
aan te schaffen. Fogg kweet zich van deze taak, met de kalmte welke
hem kenmerkte, trots de verontschuldigingen en tegenwerpingen van de
jonge vrouw, die verlegen was met zooveel beleefdheid.

"Het is in het belang van mijn reis, het staat op mijn programma,"
zeide hij gedurig.

Toen zij hunne inkoopen gedaan hadden, keerden Fogg en Aouda weer naar
het hotel terug, waar zij een heerlijk dine vonden. Daarop ging Aouda,
die een weinig vermoeid was, naar hare kamer en drukte a l'anglaise
de hand van haren ongevoeligen redder.

De achtenswaardige gentleman verdiepte zich den ganschen avond in de
Times en de Illustrated Londen News.

Zoo hij de man ware geweest om zich over iets te verwonderen, dan
had hij dit wel mogen doen, toen Passepartout bij het naar bed gaan
nog niet was komen opdagen. Maar daar hij wist dat de mailboot naar
Yokohama eerst den anderen morgen vertrok, dacht hij er niet over. Den
volgenden morgen kwam Passepartout op het schellen van Fogg niet
te voorschijn.

Wat de gentleman wel dacht, toen hij vernam dat zijn knecht niet
thuis was gekomen, zou niemand kunnen zeggen. Fogg nam zijn valies op,
liet Aouda waarschuwen en bestelde een palankijn.

Het was toen acht uur, en het getij, waarop het vertrek van de Carna