ken eer de schipper de beteekenis van dat
woord begreep en al de hardnekkigheid en vasthoudendheid, waarvan
dat antwoord getuigde: Toen riep hij uit:
"Ja, mijnheer heeft gelijk: Shangai."
En de Tankadere zette onwrikbaar haar koers naar het noorden voort.
Het was een inderdaad vreeselijke nacht. Een wonder was het, dat het
scheepje niet verging. Tweemalen werd het omvergeworpen en alles zou
van boord zijn verdwenen, indien de verschansingen zich niet goed
hadden gehouden. Aouda was geradbraakt maar geen klacht kwam over
hare lippen. Meermalen moest de heer Fogg te hulp schieten om haar
te beschermen tegen de heftigheid der golfslagen.
De dag brak aan. Nog loeide de storm met ongekende kracht. Maar de wind
liep naar het zuidwesten om. Dit was een gunstige keer en de Tankadere
doorkliefde weder de onstuimige zee, wier baren in botsing kwamen
met die welke door den veranderden wind werden opgestuwd. Daardoor
ontstonden schokken, die een minder stevig vaartuig zeker hadden
verbrijzeld.
Nu en dan zag men door de gescheurde nevelen de kust, maar nergens
was een schip in het gezicht. Alleen de Tankadere kon zee houden.
Des middags openbaarden zich eenige verschijnselen dat het weder zou
bedaren en deze werden bij zonsondergang sterker.
De korte duur van den storm was een gevolg van zijne heftigheid. De
passagiers, die zeer veel geleden hadden, konden nu eenige rust nemen
en wat eten.
De nacht was vrij kalm. De schipper deed eenige zeilen bijzetten en
de snelheid van het schip nam aanzienlijk toe. Den anderen morgen,
den 11en, nam John Bunsby de kust op, en verklaarde, dat men geen
honderd mijlen meer van Shangai was verwijderd.
Honderd mijlen! en men moet die binnen een dag afleggen, want
dienzelfden avond moest Fogg te Shangai zijn, zoo hij de mailboot
naar Yokohama wilde halen. Zonder dien storm, die hem verscheidene
uren had doen verliezen, zou hij geen dertig mijlen van de haven
zijn verwijderd.
De bries werd minder, maar gelukkig werd ook de zee kalmer. De schoener
zette alle zeilen bij en de zee schuimde onder de kiel.
Des middags was de Tankadere geen vijf en veertig mijlen van
Shangai. Nog zes uren waren haar gegeven om de haven te bereiken voor
het vertrek der mailboot naar Yokohama.
Aan boord was de vrees groot. Men wil er komen tot elken
prijs. Allen--Phileas Fogg ongetwijfeld uitgezonderd--voelden hun
hart kloppen van ongeduld. De kleine schoener moest gemiddeld negen
mijlen in het uur a
|